Diskuto:Stranga Arbego: Malsamoj inter versioj
| Linio 11: | Linio 11: | ||
---- | ---- | ||
| − | La rakonto konsistis el simpla desegnaro, kiu primontris la vojon tra la kampoj. Unue la desegno montras la solan floron kaj iun, kiu trapasas la kampon, lasanta nur spuron en la herbo kovranta ĝin. Poste, dua desegno montras padon, kiun trapasas kolekto da piedirantoj, kaj, iom post iom, oni vidas veturilojn, kiuj trapasas laŭ la sama vojo, ĉiam evitanta la floron, eĉ per longa devojiĝo. En la fino de la rakonto, oni vidas aktualajn aŭtojn, cirkulantaj sur | + | La rakonto konsistis el simpla desegnaro, kiu primontris la vojon tra la kampoj. Unue la desegno montras la solan floron kaj iun, kiu trapasas la kampon, lasanta nur spuron en la herbo kovranta ĝin. Poste, dua desegno montras padon, kiun trapasas kolekto da piedirantoj, kaj, iom post iom, oni vidas veturilojn, kiuj trapasas laŭ la sama vojo, ĉiam evitanta la floron, eĉ per longa devojiĝo. En la fino de la rakonto, oni vidas aktualajn aŭtojn, cirkulantaj sur aŭtoŝoseon, kiu zorge evitas la lokon, kie iam kreskis la planton, kiu eligis la floron, sed sen iu ajn restaĵon el tiu kreskado. Mi bedaŭras, ke mi ne povis retrovi la desegnaĵon. Bona legado! Petro. |
Kiel registrite je 03:59, 2 Dec. 2013
Mi trovis saman rakonton, sed pro "floro" anstataŭ "arbo", la veturintoj devis "devojiĝi". Se vi estus desegnanta la bildon, vi vidos la vojon ĉirkaŭirantan la floron, kaj vi eble plu ridegos.
Dankon por via helpo en korekto de tajperaroj. Tio estas verketo vere pri mia stranga sonĝo antaŭ ĉirkaŭ dudek jaroj. Mi tion faris post mia malsukceso en rifuzo al la deviga proponado de mia adorata esperantisto sinjoro Wen Jinggen, kiu laboris en "EPĈ" kaj "La Mondo". Poste la verketo publikiĝis en "La Mondo" serie kune kun aliaj verketoj.
Estas tre interese, ke estas rakonto el sama enhavo. Do ankaŭ mi volas legi ĝin, se vi sendos ĝin al mi. Antaŭdankon!
Miaohui
La rakonto konsistis el simpla desegnaro, kiu primontris la vojon tra la kampoj. Unue la desegno montras la solan floron kaj iun, kiu trapasas la kampon, lasanta nur spuron en la herbo kovranta ĝin. Poste, dua desegno montras padon, kiun trapasas kolekto da piedirantoj, kaj, iom post iom, oni vidas veturilojn, kiuj trapasas laŭ la sama vojo, ĉiam evitanta la floron, eĉ per longa devojiĝo. En la fino de la rakonto, oni vidas aktualajn aŭtojn, cirkulantaj sur aŭtoŝoseon, kiu zorge evitas la lokon, kie iam kreskis la planton, kiu eligis la floron, sed sen iu ajn restaĵon el tiu kreskado. Mi bedaŭras, ke mi ne povis retrovi la desegnaĵon. Bona legado! Petro.
