Dialogo inter knabo kaj patrino

El Vikio BRE
Iri al: navigado, serĉi

     Dialogo inter knabo kaj patrino

  Knabo estas vegetarano ekde sia naskiĝo.

  Kiam la knabo estis kvin jara, iufoje la patrino demandis lin: “Kiel vi distingas kiuj estas vegetalaj dietoj, kiuj ne?”

  La knabeto respondis: “Tio decidas ĉu ili havas okulojn, nazojn kaj buŝojn. Vidu! Ĉu legomoj havas okulojn?”

  Kiam la knabo estis dek jara, la patrino demandis lin: “Kial vi ne manĝas viandon de vivanta besto?”

  La knabo tenis la patrinon preme je la mano, kaj naive demandis: “Panjo, ĉu vi amas min?”

  La patrino respondis: “Kompreneble!”

  La knabo sekve diris: “Se iu volas mordi min, kiel vi faros?”

  “Mi certe ne lasu ilin tiel fari.” la patrino respondis.

  Post momento, la patrino ne povis plu sin deteni kaj denove demandis: “Do kial vi ne povas manĝi viandon de mortinta besto?

  La knabo levis sian delikatan kaj belan vizaĝon: “Panjo, ĉu vi ankoraŭ amas min?”

  “Certe.” la patrino respondis.

  “Se iutage mi mortus, vi enterigus mian kadavron, sed alia volus elterigi mian korpon por manĝi, kiel vi farus?” la knabo demandis.

  “Mi povus bati ilin.” la patrino respondis.

  Nun ĉi tiu knabo jam estas 16-jara, altiĝis sane, kaj tre saĝa. Alie li ankoraŭ observas la vegetaran manieron de manĝado. Li volas fariĝi advokato future. Post pluraj diskutadoj, la knabo diris: “La kosma leĝo estas: Se estas vivo, la sama leĝo taŭgas al ĉiuj vivestaĵoj inter si, inkluzive de bestoj. Sed ni homaro estas tre egoisma, nur observas nian propran leĝon, ne respektas la leĝon de kosmo——tio ankaŭ estas leĝo de ĉiuj vivestaĵoj, kiuj vivas en harmorio kaj en sama spaco.

  Morto venis

  Zenmajstro YiXiu estas tre saĝa ekde infaneco. Lia majstro havas tre karegan tetason, kio estas raraĵo. Iutage li senatendite rompis ĝin, kaj sinriproĉis en la koro. Sed ĝustamomente li aŭdis piedsonon de sia majstro, kaj tuj kaŝis la rompitan tetason post la dorson. Kiam lia majstro alvenis antaŭ li, li ekdemandis: “Kial homo devas morti?”

  “Tio estas naturaĵo.” lia majstro respondis: “Ĉio en la mondo havas naskiĝon kaj certe ankaŭ havas morton.”

  Tiam YiXiu elprenis la rompitan tetason kaj sekve diris: “Morto de via tetaso ja venis!” Dirinte tion YiXiu transdonis disrompitaĵojn al la majstro kaj tuj foriris……

  这个男孩从出生后就开始吃素了。

  当男孩5岁时,有一次在超市,母亲问他:“你怎么知道什么是素食,什么不是?”

  小男孩说:“这要看它们是否有眼睛、鼻子和嘴巴。你看蔬菜有眼睛吗?”

  当男孩10岁时,母亲问他:「“你为何不能吃活生生动物的肉?”

  男孩紧紧握住母亲的手,天真地问:“妈,你爱我吗?”

  母亲回答:“当然爱啊!”

  小男孩接着说:“那如果有人要咬我,你会怎么做?”

  母亲说:“我绝不会让他们这么做。”

  后来,母亲忍不住又问:“那为什么你不能吃动物死尸的肉?”

  小男孩抬起清秀可爱的脸庞说:“妈,你还爱我吗?”

  母亲回答:“当然啊”。“那假如有一天我死了,你把我的身体埋葬了,但是却有人把它挖出来吃,你会怎么办?”小男孩问。

  “我会跟他们打起来。”母亲回答。

  如今这个小男孩已经16岁了,长得高大健壮又聪明,而且对茹素的饮食方式依旧奉行不渝。

  他将来想当律师。经过多次讨论之后,男孩说:“宇宙的法律是:假如有生命,所有的众生彼此之间,包括动物在内,都适用相同的法律。不过我们人类非常自私,只遵守我们自己的法律,而不尊重宇宙的法律,也就是万物同一体、和谐共处的法律。”

  死期到了

  一休禅师自幼就很聪明。他的老师有一只非常宝贵的茶杯,是件稀世之宝。一天,他无意中将它打破了,内心感到非常愧疚。但就在这时候,他听到了老师的脚步声,连忙把打破的茶杯藏在背后。当他的老师走到他面前时,他忽然开口问道:“人为什么一定要死呢?”

  “这是自然之事,”他的老师答道,“世间的一切,有生就有死。”

  这时,一休拿出打破的茶杯接着说道:“你的茶杯死期到了!”说完一休将茶杯碎片交出,转身而去……