Demando: Do ĉu mi pravas dirante, ke enrigarda meditado helpas nin fariĝi individuoj pli bonaj kaj feliĉaj?

　　Respondo: Jes. Tio estas komenco, tre grava komenco. Sed meditado havas des pli altan celon ol tio. Kiam maturiĝas nia praktikado kaj profundas nia saĝo ni ekrimarkas, ke nia vivo estas iom nepersona, ke ĝi fakte okazas sen "mi", kiu okazigas ĝin kaj eĉ sen "mi", kiu spertas ĝin. En la komenco la meditanto eble havas ŝancon iom ekvidi tion, sed poste tio fariĝos pli kaj pli evidenta.