45. Gardi pordon: Malsamoj inter versioj
Miaohui (Diskuto | kontribuoj) |
|||
| Linio 1: | Linio 1: | ||
| − | + | 45. Gardi pordon | |
| − | Iam antaŭe, iu volis vojaĝi malproksimen. Antaŭ la forlaso li ordonis al | + | Iam antaŭe, iu volis vojaĝi malproksimen. Antaŭ la forlaso li ordonis al sia servisto: "Bone gardu la pordon, azenon kaj ŝnuron." |
| − | Post kiam | + | Post kiam la mastro foriris el sia domo, vaganta muzikisto ludis muzikon ĉe la najbaro. La servisto volegis aŭskulti, kaj neniel povis sin deteni de la deziro. Por aŭskulti muzikon, li ŝnure ligis la pordon sur la azenon, kaj kondukis tiun al la ludejo. |
| − | Dum la servisto ne estis hejme, | + | Dum la servisto ne estis hejme, ŝtelisto priŝtelis la domon kaj forprenis ĉiujn havaĵojn. |
Reveninte hejmen, la mastro demandis la serviston: "Kie estas la trezoro?" | Reveninte hejmen, la mastro demandis la serviston: "Kie estas la trezoro?" | ||
| − | La servisto respondis: "Via moŝto nur ordonis | + | La servisto respondis: "Via moŝto nur ordonis, ke mi gardu la pordon, azenon kaj ŝnuron. Mi scias nenion plian krom tio." |
| − | La mastro | + | La mastro kulpigis lin: "Mi ordonis vin gardi la pordon nur por protekti la havaĵojn. Nun ĉiuj havaĵoj jam perdiĝis, do por kio mi ankoraŭ bezonas la pordon?" |
| − | La malsaĝuloj en la vivcirklo de naskiĝo kaj morto ankaŭ estas la servistoj de siaj pasioj. La Budho ofte instruis | + | La malsaĝuloj en la vivcirklo de naskiĝo kaj morto ankaŭ estas la servistoj de siaj pasioj. La Budho ofte instruis al siaj disĉiploj observi disciplinojn por sin deteni de ses statoj sensorganaj, gardi la azenon de senscieco kaj ŝnuron de pasioj. Sed la bikŝuoj ne kondutis laŭ la budha instruo. Ili ŝajnigas mediti en kvieta loko kaj mensogas pri sia pureco pro avido al profito. Sed ili distriiĝis pro avido de la kvin pasioj, konfuziĝis pro vidaĵo, sono, odoro kaj gusto, blindiĝis de senscieco, ligiĝis de pasia ŝnuro kaj perdis ĉiujn trezorojn de ĝustaj atentemo, pripensado praktikado, kaj iluminiĝo. |
Kiel registrite je 08:55, 3 Maj. 2014
45. Gardi pordon
Iam antaŭe, iu volis vojaĝi malproksimen. Antaŭ la forlaso li ordonis al sia servisto: "Bone gardu la pordon, azenon kaj ŝnuron."
Post kiam la mastro foriris el sia domo, vaganta muzikisto ludis muzikon ĉe la najbaro. La servisto volegis aŭskulti, kaj neniel povis sin deteni de la deziro. Por aŭskulti muzikon, li ŝnure ligis la pordon sur la azenon, kaj kondukis tiun al la ludejo.
Dum la servisto ne estis hejme, ŝtelisto priŝtelis la domon kaj forprenis ĉiujn havaĵojn.
Reveninte hejmen, la mastro demandis la serviston: "Kie estas la trezoro?"
La servisto respondis: "Via moŝto nur ordonis, ke mi gardu la pordon, azenon kaj ŝnuron. Mi scias nenion plian krom tio."
La mastro kulpigis lin: "Mi ordonis vin gardi la pordon nur por protekti la havaĵojn. Nun ĉiuj havaĵoj jam perdiĝis, do por kio mi ankoraŭ bezonas la pordon?"
La malsaĝuloj en la vivcirklo de naskiĝo kaj morto ankaŭ estas la servistoj de siaj pasioj. La Budho ofte instruis al siaj disĉiploj observi disciplinojn por sin deteni de ses statoj sensorganaj, gardi la azenon de senscieco kaj ŝnuron de pasioj. Sed la bikŝuoj ne kondutis laŭ la budha instruo. Ili ŝajnigas mediti en kvieta loko kaj mensogas pri sia pureco pro avido al profito. Sed ili distriiĝis pro avido de la kvin pasioj, konfuziĝis pro vidaĵo, sono, odoro kaj gusto, blindiĝis de senscieco, ligiĝis de pasia ŝnuro kaj perdis ĉiujn trezorojn de ĝustaj atentemo, pripensado praktikado, kaj iluminiĝo.
