Vidi fonton por Demando: Se la verkoj konserviĝis en memoro dum tiel longa tempo, ili eble fariĝus tre malfidinda. Multaj budhaj instruoj perdiĝus aŭ ŝanĝiĝus.

Demando: Se la verkoj konservigxis en onia memoro dum tiel longa tempo, ili eble farigxus tre malfidinda. Multaj budhaj instruoj perdigxus aux sxangxigxus.

　　Respondo: Konservado de verkoj estas komuna klopodo de monahxaj komunumoj. Ili kunvenis je regulaj tempoj kaj cxantis partojn aux tuton de la Tripitako. Tio fakte neebligis la aldonon aux sxangxon al gxi. Imagu, kio okazos se grupo de cent homoj memoras kanton en la koro, kaj kiam ili cxiuj kantas, iu erare kantas verson aux provas enmeti novan verson. La tuta grupo de tiuj, kiuj gxuste konas la kanton, malhelpas tiun fari sxangxon. Estas grave rememori, ke en tiuj tagoj ne trovigxis televidoj, jxurnaloj kaj anoncoj por delogi kaj konfuzi la menson. La fakto, ke monahxoj kaj monahxinoj meditis, signifas, ke ili havis ekstreme bonajn memorojn. Ecx hodiaux, longan tempon post kiam la libroj venis kaj uzigxis, ankoraux trovigxas monahxoj kapablaj reciti la tutan Tripitakon parkere. La monahxo Mengong Sayadaw de Birmo kapablas tion fari kaj li estas menciita en la Guiness-libro de Rekordoj kiel homo kun la plej bona memoro en la mondo.