Vidi fonton por 81. Arbaraj Monaĥoj en Plezura Ĝardeno de Reĝo

　　81. Arbaraj Ermitoj en la Plezura Gxardeno

　　[Lernantoj sen Instruisto]

　　Iam antauxe estis altklasa ricxulo, kiu rezignis siajn ricxajxon kaj facilan vivon de la ordinara mondo. Li iris en Himalajan arbaron kaj vivis kiel senhejma ermito. Li disvolvis sian menson kaj gajnis la plej altan scion per praktikado de meditado. Vivante en alta mensstato, li gxuis internajn felicxon kaj pacon en la menso. Post nelonge li havis kvincent lernantojn.

　　Iujare je la komenco de la pluvsezono, la lernantoj diris al la instruisto: "Ho, sagxa majstro, ni volas iri al regiono, kie logxas pli da homoj. Ni volas kolekti iom da salo kaj aliaj spicajxoj por ni."

　　La instruisto respondis: "Mi permesos vin. Estos bone por vi tion fari. Revenu post finigxo de la pluvsezono. Sed mi restos cxi tie kaj dauxrigos la meditadon sola." La lernantoj genuigxis kaj esprimis sian respekton por adiauxi.

　　La kvincent lernantoj iris al Benareso kaj eklogxis en la plezura gxardeno de la regxo. En la sekva tago ili petis almozon en vilagxoj ekster la urbo kaj ricevis malavarajn donacojn de mangxajxo. En la posta tago ili reiris en la urbon. Oni gxojplene donis mangxajxon al ili.

　　Post kelkaj tagoj oni raportis al la regxo: "Ho, Via Regxa Mosxto, kvincent arbaraj ermitoj venis de Himalajo kaj logxis en via plezura gxardeno. Ili vivas simple sen luksajxo. Ili regas sian menson kaj oni scias, ke ili estas tre bonaj ermitoj."

　　Auxdinte tiel bonan informon, la regxo iris por viziti ilin. Li genuigxis kaj esprimis sian estimon. Li invitis ilin logxi en la gxardeno dum la tuta pluvsezono de kvar monatoj. Ili akceptis la inviton kaj ekde tiam, la regxo provizis al ili mangxajxon en la palaco.

　　Post nelonge okazis festotago. Oni celebris la feston per trinkado de alkoholajxo, kiu lauxdire donis al ili bonan sorton. La regxo de Benereso pensis: "Bona alkoholajxo ne estas kutima al ermitoj simple vivantaj en arbaroj. Mi regalos ilin per iom da alkoholajxo kiel speciala donaco." Do li donis al la kvincent ermitoj multe da bongusta alkoholajxo. 

　　La ermitoj tute ne kutimigxis al alkoholajxo. Ili trinkis la alkoholajxon de la regxo kaj revenis al la gxardeno. Kiam ili atingis la logxejon, ili tute ebriigxis. Iuj el ili ekdancis dum la aliaj ekkantis. Kutime ili arangxis siajn bovlojn kaj vivbezonajxojn bonorde, sed tiufoje ili dise jxetis cxiujn objektojn kaj baldaux dronis en ebria dormo.

　　Vekigxinte el la ebrieco, ili vidis la malordajn objektojn disjxetitaj cxie. Ili malgxojegis kaj diris unuj al aliaj: "Ni faris fikonduton, kiu ne estas konvena al ermitoj kiel ni." Ili pentoplene ploris pro siaj bedauxro kaj honto. Ili diris: "Ni faris tiujn malbonajn aferojn nur pro tio, ke ni estis malproksimaj de nia sankta instruisto."

　　La kvincent arbaraj ermitoj tuj forlasis la plezuran gxardenon kaj reiris al Himalajo. Atinginte Himalajon, ili metis siajn bovlojn kaj vivbezonajxojn bonorde laux sia kutimo. Poste ili iris al sia estimata instruisto kaj salutis lin respektoplene.

　　Li demandis ilin: "Kiel vi fartas, miaj lernantoj? Cxu vi trovis suficxan mangxajxon kaj logxejon en la urbo? Cxu vi estas felicxaj kaj harmoniaj?"

　　Ili respondis: "Eminenta majstro, ni estis felicxaj kaj harmoniaj. Sed ni trinkis tion, kio estas ne deca al ni. Ni perdis cxiujn niajn konsciencon kaj memregadon. Ni dancis kaj kantis kiel malsagxaj simioj. Estas felicxe, ke ni ne farigxis veraj simioj! Post la drinkado, ni dancis kaj kantis, kaj en la fino ni ploregis pro honto kaj bedauxro."

　　La bonkora instruisto diris: "Tiaj aferoj facile okazas al la lernantoj, kiuj ne havas instruiston por gvidi ilin. Lernu de tio kaj ne plu faru tion en la estonteco."

　　Ekde tiam ili vivis felicxe kaj progresis multe.

　　La moralinstruo estas: Lernantoj sen instruisto facile dronas en embarasigxo.