1-32. La Budho kaj la malsana monaĥo: Malsamoj inter versioj

El Vikio BRE
Iri al: navigado, serĉi
(Nova paĝo kun '  32. La Budho kaj la malsana monaĥo   Iutage, la Budho vizitis monaĥejon. Li preterpasis cambron, kie kuŝis monaĥo en granda doloro kaŭzita de abomeninda malsano. Kva...')
 
Linio 1: Linio 1:
 
  32. La Budho kaj la malsana monaĥo
 
  32. La Budho kaj la malsana monaĥo
  
  Iutage, la Budho vizitis monaĥejon. Li preterpasis cambron, kie kuŝis monaĥo en granda doloro kaŭzita de abomeninda malsano. Kvankam en la monaĥejo estis aliaj monaĥoj, neniu el ili zorgis pri sia malsana frato. Vidinte la bedaŭrindan situacion, La Budho ekprizorgis la suferanton. Li venigis Anandan kaj ili kune banis la monaĥon, ŝanĝis lian malpuran liton kaj mildigis lian doloron.
+
  Iutage, la Budho vizitis monaĥejon. Li preterpasis ĉelon, en kiu kuŝis monaĥo suferanta de terura malsano. Kvankam aliaj monaĥoj loĝis en la monaĥejo, tamen neniu el ili zorgis pri sia malsana frato. Vidinte la bedaŭrindan situacion, La Budho ekprizorgis la suferanton. Li venigis Anandan kaj ili kune banis la monaĥon, ŝanĝis lian malpuran liton kaj mildigis lian doloron.
  
  Poste la Budho admonis la monaĥojn de la monaĥejo pro ilia ignoro kaj kuraĝigis ilin prizorgi la malsanulon kaj zorgi pri la sufero. Li konkludis per diro: “Kiu ajn servas malsanulon kaj suferanton, tiu servas min.”
+
  Poste la Budho admonis la monaĥojn en la monaĥejo de ilia senkompatemo kaj kuraĝigis ilin prizorgi la malsanulojn kaj suferantojn. Li konkludis per diro: “Kiu ajn servas al malsanuloj kaj suferantoj, tiu kvazaŭ servas al mi.”

Kiel registrite je 22:12, 23 Jun. 2013

  32. La Budho kaj la malsana monaĥo

  Iutage, la Budho vizitis monaĥejon. Li preterpasis ĉelon, en kiu kuŝis monaĥo suferanta de terura malsano. Kvankam aliaj monaĥoj loĝis en la monaĥejo, tamen neniu el ili zorgis pri sia malsana frato. Vidinte la bedaŭrindan situacion, La Budho ekprizorgis la suferanton. Li venigis Anandan kaj ili kune banis la monaĥon, ŝanĝis lian malpuran liton kaj mildigis lian doloron.

  Poste la Budho admonis la monaĥojn en la monaĥejo de ilia senkompatemo kaj kuraĝigis ilin prizorgi la malsanulojn kaj suferantojn. Li konkludis per diro: “Kiu ajn servas al malsanuloj kaj suferantoj, tiu kvazaŭ servas al mi.”