1-2. La naskiĝo de la reĝido: Malsamoj inter versioj

El Vikio BRE
Iri al: navigado, serĉi
Linio 1: Linio 1:
  2. La naskiĝo de la reĝido
+
  1-2. La naskiĝo de la reĝido
  
  Ĉirkaŭ dek monatojn post sia sonĝo pri la blanka elefanto kaj la signo, ke ŝi naskos grandulon, Reĝino Maja atendis naskiĝon de sia infano. Iutage ŝi iris al la reĝo kaj diris al li: “Mia kara, mi devas iri al miaj gepatroj. Baldaŭ naskiĝos nia bebo.” Estis kutimo en Hindio, ke la edzino devas naski sian bebon en la gepatra domo, do la reĝo konsentis, dirante: “Tre bone, mi faros necesan aranĝon por via vojaĝo.”  
+
  Ĉirkaŭ dek monatojn post sia sonĝo pri la blanka elefanto kaj la signo, ke ŝi naskos grandulon, Reĝino Maja atendis la naskiĝon de sia infano. Iutage ŝi iris al la reĝo kaj diris al li: “Mia kara, mi devas iri al miaj gepatroj. Baldaŭ naskiĝos nia bebo.” Estis kutimo en Hindio, ke la edzino devas naski bebon en la gepatra domo, do la reĝo konsentis, dirante: “Tre bone, mi faros necesan aranĝon por via vojaĝo.”  
  
  La reĝo sendis soldatojn por antaŭtempe purigi la vojon kaj aranĝis, ke aliaj gardos la reĝinon kiam oni portos ŝin per ornamita palankeno. La reĝino forlasis Kapilavatu, kaj ekvojaĝis al la ĉefurbo de sia patra regno en longa procesio de soldatoj kaj servantoj.
+
  La reĝo sendis soldatojn por antaŭtempe purigi la vojon, kaj ankaŭ aranĝis, ke aliaj gardos la reĝinon kiam oni portos ŝin per ornamita palankeno. La reĝino forlasis Kapilavatu, kaj ekvojaĝis al la ĉefurbo de sia patra regno en longa procesio de soldatoj kaj servantoj.
  
  La granda procesio preteriris ĝardenon nomatan Parkon Lumbini sur la vojo al Regno Kolija. La ĝardeno proksimis al la regno nomata Nepalo ĉe la piedo de Himalaja Montaro. La reĝino absorbiĝis de la bela parko kun ĝiaj Sala arboj, aromaj floroj, viglaj birdoj kaj abeloj. La reĝino ordonis la portantojn de la palankeno halti por iom ripozi, ĉar la parko estis bona loko por ripozo. Kiam ŝi estis sub Sala arbo, okazis al ŝi nasko kaj naskiĝis bebo. Estis fortuna tago. La nasko okazis en plenluna tago de la jaro 623 a. K. La tagon oni celebras nun kiel Vesakon, la festo de tri gravaj aferoj, kiuj estas naskiĝo, iluminiĝo kaj nirvaniĝo de la Budho.   
+
  La granda procesio preteriris ĝardenon nomatan Parkon Lumbini sur la vojo al Regno Kolija. La ĝardeno proksimis al la regno nomata Nepalo ĉe la piedo de Himalaja Montaro. La reĝino absorbiĝis de la bela parko kun Salarboj, aromaj floroj, viglaj birdoj kaj abeloj. La reĝino ordonis la portantojn de la palankeno halti por iom ripozi, ĉar la parko estis bona loko por ripozo. Kiam ŝi estis sub Salarbo, okazis al ŝi nasko kaj naskiĝis bebo. Estis fortuna tago. La nasko okazis en plenluna tago de la jaro 623 a. K. La tagon oni celebras nun kiel Vesakon, la festo de tri gravaj aferoj, kiuj estas la naskiĝo, iluminiĝo kaj nirvaniĝo de la Budho.   
  
 
  Laŭ la legendoj pri la budha naskiĝo, la bebo faris sep paŝojn antaŭen kaj je ĉiu paŝo aperis lotusfloro sur la tero. Je la sepa paŝo, li haltis kaj kriis kun nobla voĉo:
 
  Laŭ la legendoj pri la budha naskiĝo, la bebo faris sep paŝojn antaŭen kaj je ĉiu paŝo aperis lotusfloro sur la tero. Je la sepa paŝo, li haltis kaj kriis kun nobla voĉo:
Linio 11: Linio 11:
 
  “Mi estas la ĉefo de la mondo; Mi estas la plej granda en la mondo; Mi estas la plej eminenta en la mondo. Tio ĉi estas mia lasta naskiĝo. Mi ne plu revenos.”
 
  “Mi estas la ĉefo de la mondo; Mi estas la plej granda en la mondo; Mi estas la plej eminenta en la mondo. Tio ĉi estas mia lasta naskiĝo. Mi ne plu revenos.”
  
  Reĝino Maha Majo tuj revenis al Kapilavatu post la naskiĝo de sia filo. Kiam la reĝo informiĝis pri tio, li estis tre feliĉa, kaj la informo pri naskiĝo de la longe atendita bebo cirkulis en la regno kaj ĉie estigis ĝojon.
+
  Reĝino Maha Maja tuj revenis al Kapilavatu post la naskiĝo de sia filo. Kiam la reĝo informiĝis pri tio, li estis tre feliĉa, kaj la informo pri la naskiĝo de la longe atendita bebo cirkulis en la regno kaj ĉie estigis ĝojon.

Kiel registrite je 21:06, 26 Apr. 2013

  1-2. La naskiĝo de la reĝido

  Ĉirkaŭ dek monatojn post sia sonĝo pri la blanka elefanto kaj la signo, ke ŝi naskos grandulon, Reĝino Maja atendis la naskiĝon de sia infano. Iutage ŝi iris al la reĝo kaj diris al li: “Mia kara, mi devas iri al miaj gepatroj. Baldaŭ naskiĝos nia bebo.” Estis kutimo en Hindio, ke la edzino devas naski bebon en la gepatra domo, do la reĝo konsentis, dirante: “Tre bone, mi faros necesan aranĝon por via vojaĝo.”

  La reĝo sendis soldatojn por antaŭtempe purigi la vojon, kaj ankaŭ aranĝis, ke aliaj gardos la reĝinon kiam oni portos ŝin per ornamita palankeno. La reĝino forlasis Kapilavatu, kaj ekvojaĝis al la ĉefurbo de sia patra regno en longa procesio de soldatoj kaj servantoj.

  La granda procesio preteriris ĝardenon nomatan Parkon Lumbini sur la vojo al Regno Kolija. La ĝardeno proksimis al la regno nomata Nepalo ĉe la piedo de Himalaja Montaro. La reĝino absorbiĝis de la bela parko kun Salarboj, aromaj floroj, viglaj birdoj kaj abeloj. La reĝino ordonis la portantojn de la palankeno halti por iom ripozi, ĉar la parko estis bona loko por ripozo. Kiam ŝi estis sub Salarbo, okazis al ŝi nasko kaj naskiĝis bebo. Estis fortuna tago. La nasko okazis en plenluna tago de la jaro 623 a. K. La tagon oni celebras nun kiel Vesakon, la festo de tri gravaj aferoj, kiuj estas la naskiĝo, iluminiĝo kaj nirvaniĝo de la Budho.

  Laŭ la legendoj pri la budha naskiĝo, la bebo faris sep paŝojn antaŭen kaj je ĉiu paŝo aperis lotusfloro sur la tero. Je la sepa paŝo, li haltis kaj kriis kun nobla voĉo:

  “Mi estas la ĉefo de la mondo; Mi estas la plej granda en la mondo; Mi estas la plej eminenta en la mondo. Tio ĉi estas mia lasta naskiĝo. Mi ne plu revenos.”

  Reĝino Maha Maja tuj revenis al Kapilavatu post la naskiĝo de sia filo. Kiam la reĝo informiĝis pri tio, li estis tre feliĉa, kaj la informo pri la naskiĝo de la longe atendita bebo cirkulis en la regno kaj ĉie estigis ĝojon.