1-19. La unuaj kvin monaĥoj

El Vikio BRE
Redakto de 08:54, 29 Maj. 2013 de Miaohui (Diskuto | kontribuoj)

(malsamoj) ← Antaŭa versio | Rigardi nunan version (malsamoj) | Sekva versio → (malsamoj)
Iri al: navigado, serĉi

  19. La unuaj kvin monaĥoj

  Nun la budho volis sciigi al aliuloj, kiel fariĝi saĝa, konduti bone kaj servi al aliaj. Li pensis: “Nun jam mortis Asita, Aklara kaj Udaka, sed miaj amikoj Kondana, Badija, Vapa, Mahanama kaj Asaĝi estas en Benareso. Mi devas iri tien por diri al ili.”

  Do li foriris al Benareso, ĝis fine li atingis la arbaron, kie praktikis liaj kvin amikoj. La arbaro ĉe Sarnaso estas nomita Cervo Parko. Ili vidis lin aliranta kaj unu diris al alia: “Rigardu tien! Jen estas la luksoama Gotamo, kiu rezignis fastadon kaj refalis en vivon facilan kaj komfortan. Ne parolu nek montru respekton al li. Neniu iru preni lian bovlon aŭ robon. Ni nur lasu maton tie por li sidi se li volas, kaj se li ne volas, li do staru. Kiu prizorgos sentaŭgan asketon kiel lin!”

  Sed kiam la Budhgo iris pli kaj pli proksime, ili ekrimarkis, ke li ŝanĝiĝis. Ĉirkaŭ li estis io nobla kaj majesta, kian ili neniam vidis antaŭe. Antaŭ ol ili eksciis, kion fari, ili forgesis sian decidon pretervole. Iu hastis antaŭen por bonvenigi lin kaj respete prenis liajn bovlon kaj robon, alia okupiĝis pretigi sidejon por li, dum la tria elhastis kaj alportis akvon por li lavi siajn piedojn.

  Sidiĝinte, la Budho ekparolis al ili kaj diris: “Aŭskultu, asketoj. Mi havas vojon al senmortiĝo. Lasu min diri al vi. Lasu min instrui al vi. Se vi aŭskultos, lernos kaj praktikos laŭ mia instruo, anstataŭ en la estonta vivo, vi scios per vi mem ĉi tie nur en la nuna vivo, ke mia diro estas vera. Vi spertos per vi mem la staton ekster ĉiuj vivo kaj morto.”

  Kompreneble la kvin asketoj ege miris aŭdinte sian malnovan kamaradon tiel paroli. Ili kredis, ke li jam rezignis ĉiujn klopodojn serĉantajn la veron ĉar ili vidis, ke li rezignis malfacilan asketan vivon. Do en la komenco ili nur ne povis kredi lin, kaj ili diris tion al li.

  Sed la Budho respondis: “Vi eraras, Asketoj. Mi ne rezignis ĉiujn klopodojn. Mi nek prenis libervolan, komfortan kaj facilan vivon. Aŭskultu min. Mi vere atingis la plej superajn saĝon kaj vidon. Kaj mi povas instrui ĝin al vi, tiel ke vi povos atingi ĝin per vi mem.

  Fine la kvin volonte aŭskultis lin, kaj li faris sian unuan instruadon. Li konsilis al sianj sekvantoj, ke ili sekvu la mezan vojon, eviti du ekstremojn de libervolo kaj sin-turmento. Unuafoje li instruis pri Kvar Noblaj Veroj kaj kiel praktiki la Okoblan Vojon, kiu estas la vojo al iluminiĝo, kaj kondukas al liberiĝo de sufero. Per la konversacio de kvin asketoj ĉe en Cerva Parko ĉe Sarnaso, la rondo de monaĥoj establiĝis.