La stelo kaj luno (estas) ne kapable forrobitaj: Malsamoj inter versioj
Miaohui (Diskuto | kontribuoj) (Nova paĝo kun ' La stelo kaj luno (estas) ne kapable forrobitaj Verkinto Majstro Budha brilo Iu majstro eĉ nokte rapidigis sian vojiron al malproksima loko por disvast...') |
Miaohui (Diskuto | kontribuoj) |
||
| Linio 3: | Linio 3: | ||
Verkinto Majstro Budha brilo | Verkinto Majstro Budha brilo | ||
| − | + | Iu majstro eĉ nokte rapidigis sian vojiron al malproksima loko por disvastigi la religion. En tiu nokto li renkontis iun personon sur la vojo, kiu “bonkore” diris:“Majstro, jam nokte, bonvolu iri al mia hejmo dormi, morgaŭ daŭre vojiros!” La majstro meditis:( la ĉielo mallumiĝis) noktiĝis, nun kiam ĉi tiu persono favore invitas min, mi permesu lin！Do la majstro sekvis tiun personon iri al sia hejmo. | |
| − | + | ||
| − | + | Nesupozeble, la majstro ĝuste endormis ne longe, tiu persono eĉ prenis kaj metis tranĉilon sur la kolon de la majstro, kaj premdevige diris:“Pri (viaj) valoraĵoj kaj mono portante sur via korpo, ĉiujn eldonu!” Aŭdinte la majstro tuj elprenis ĉiujn monon portantan sur sia korpo, kaj ĵetis al li. La persono abomenis la monon tro malmulta( opiniis, ke la mono estas tro malmulta.), do li ankoraŭ ne estas sufiĉe rezigninta elkore, refoje metis la tranĉilon sur la kolon de la majstro:“ Demetu vian veston!” La majstro ree demetis sian veston kaj ĵetis al li. | |
| − | + | ||
| − | + | Post ondo da agitado, la majstro pensis: ŝajne hodiaŭnokte mi maloportune darŭre loĝas ĉi tie, tamen sen mono, ke mi vojiros tage kun nuda korpo, estas maldece, do mi ankoraŭ tuj daŭre rapidigu mian vojiron. Antaŭ ekiro, la majstro surportante nur maldikan subveston, staris ekster la pordo kaj kriis:“ Nu!Ankoraŭ tiom da bonaĵoj!” Apenaŭ lia voĉo silentiĝis, la persono en la domo rapidege eliris, kaj movlerte metis la tranĉilon sur la kolon de majstro, kaj diris:“ Diru, kian multvaloraĵon vi ankoraŭ havas, eldonu!” | |
| − | + | ||
| − | + | La majstro intence malalte voĉis: “pri ĉi tiu grandvaloraĵo eĉ vi informiĝus, kaj ankaŭ ne kapable alprenus.” | |
| − | + | ||
| − | + | “Eldonu, eldonu, eldonu por mi!” La majstro senhaste direktante sian fingron al la stelo kaj luno sur la ĉielo, diris:“ Rigardu, la stelo palpebrumas al ni, kaj la brila kaj klara luno ridetas kontraŭ ni. Ĉu ĉi tiun valoraĵon vi derabus(forrabus)? ” | |
| + | |||
(El la libro《amvorta energio》（《energio de amo kaj vorto》）eldonita de la ŝanhaj-a popola eldonejo) | (El la libro《amvorta energio》（《energio de amo kaj vorto》）eldonita de la ŝanhaj-a popola eldonejo) | ||
Kiel registrite je 14:36, 30 Maj. 2013
La stelo kaj luno (estas) ne kapable forrobitaj
Verkinto Majstro Budha brilo
Iu majstro eĉ nokte rapidigis sian vojiron al malproksima loko por disvastigi la religion. En tiu nokto li renkontis iun personon sur la vojo, kiu “bonkore” diris:“Majstro, jam nokte, bonvolu iri al mia hejmo dormi, morgaŭ daŭre vojiros!” La majstro meditis:( la ĉielo mallumiĝis) noktiĝis, nun kiam ĉi tiu persono favore invitas min, mi permesu lin！Do la majstro sekvis tiun personon iri al sia hejmo.
Nesupozeble, la majstro ĝuste endormis ne longe, tiu persono eĉ prenis kaj metis tranĉilon sur la kolon de la majstro, kaj premdevige diris:“Pri (viaj) valoraĵoj kaj mono portante sur via korpo, ĉiujn eldonu!” Aŭdinte la majstro tuj elprenis ĉiujn monon portantan sur sia korpo, kaj ĵetis al li. La persono abomenis la monon tro malmulta( opiniis, ke la mono estas tro malmulta.), do li ankoraŭ ne estas sufiĉe rezigninta elkore, refoje metis la tranĉilon sur la kolon de la majstro:“ Demetu vian veston!” La majstro ree demetis sian veston kaj ĵetis al li.
Post ondo da agitado, la majstro pensis: ŝajne hodiaŭnokte mi maloportune darŭre loĝas ĉi tie, tamen sen mono, ke mi vojiros tage kun nuda korpo, estas maldece, do mi ankoraŭ tuj daŭre rapidigu mian vojiron. Antaŭ ekiro, la majstro surportante nur maldikan subveston, staris ekster la pordo kaj kriis:“ Nu!Ankoraŭ tiom da bonaĵoj!” Apenaŭ lia voĉo silentiĝis, la persono en la domo rapidege eliris, kaj movlerte metis la tranĉilon sur la kolon de majstro, kaj diris:“ Diru, kian multvaloraĵon vi ankoraŭ havas, eldonu!”
La majstro intence malalte voĉis: “pri ĉi tiu grandvaloraĵo eĉ vi informiĝus, kaj ankaŭ ne kapable alprenus.”
“Eldonu, eldonu, eldonu por mi!” La majstro senhaste direktante sian fingron al la stelo kaj luno sur la ĉielo, diris:“ Rigardu, la stelo palpebrumas al ni, kaj la brila kaj klara luno ridetas kontraŭ ni. Ĉu ĉi tiun valoraĵon vi derabus(forrabus)? ”
(El la libro《amvorta energio》（《energio de amo kaj vorto》）eldonita de la ŝanhaj-a popola eldonejo)
