Vidi fonton por 39. Kaŝitaj Trezoroj

　　39. Kasxitaj Trezoroj

　　[Aroganteco de Povo]

　　Iam vivis maljunulo en Benareso. Li havis tre bonan amikon faman pro sagxo. Felicxe, aux eble malfelicxe, li havis ankaux edzinon belan kaj junan.

　　La maljunulo kaj lia edzino havis filon, kiun li amegis. Iutage venis al li ideo: "Mi opinias, ke mia bela juna edzino ne cxiam estas fidinda. Mi certas, ke sxi edzinigxos al alia viro post mia morto, kaj ili elspezos cxiujn trezorojn pene gajnitajn de mi. Plie, mia filo heredos neniom de sia patrino. Do mi faru ion por garantii la heredajxon al mia kara filo. La trezorojn mi enterigos kaj protektos por li."

　　Li alvenigis Nanda, sian plej fidelan serviston. Ili kune portis cxiujn liajn trezorojn en profundan arbaron kaj enterigis ilin. Li diris: "Mia kara Nanda, mi scias, ke vi estas obeema kaj fidela. Donu la trezorojn al mia filo post mia morto. Kasxu la sekreton gxis tiam. Kiam vi donos la trezorojn al li, konsilu lin uzi la havajxon sagxe kaj malavare."

　　Post nelonge la maljunulo mortis. Lia filo finis sian lernadon post kelkaj jaroj. Li revenis hejmen por esti mastro de la familo. Lia patrino diris: "Via patro estis homo suspektema, Mia filo. Li kasxis cxiujn siajn trezorojn. Mi certas, ke lia fidela servisto Nanda scias la lokon de la kasxitaj trezoroj. Petu lin montri la trezorojn al vi. Tiam vi povos edzigxi kaj vivteni la tutan familion."

　　Do la filo iris al Nanda kaj demandis, cxu li scias, kie lia patro kasxis siajn trezorojn. Nanda respondis al li, ke la trezoroj estas kasxitaj en la arbaro kaj li scias la precizan lokon.

　　Ili ambaux iris en la arbaron kun korbo kaj fosilo. Kiam ili atingis la lokon de la kasxitaj trezoroj, Nanda subite arogantigxis pri sia graveco. Kvankam li estis nur servisto, li havis la povon sole scii la sekreton. Do li malmodestigxis je la penso, ke li estas pli grava ol la filo. Li diris: "Vi, filo de servknabino! De kie vi povus heredi la trezorojn?"

　　La pacienca filo ne refutis la serviston. Li eltenis lian insultadon kvankam ege surprizite. Post nelonge ili revenis hejmen kun malplenaj manoj.

　　La stranga agmaniero de la servisto ripetigxis kelkajn fojojn. La filo pensis: "En la hejmo Nanda volontis malkasxi al mi la sekreton de la trezoroj. Sed post kiam ni iris en la arbaron kun korbo kaj fosilo, li ne plu volis tion fari. Mi volas scii, kial li sxangxis sian decidon cxiufoje."

　　Li decidis viziti la sagxan amikon de sia patro por solvi la enigmon. Li iris kaj rakontis al li pri la okazajxo.

　　La maljuna sagxulo proponis: "Iru refoje kun Nanda en la arbaron. Rigardu, kie li staros kiam li insultos vin. Li certe tion faros. Poste forpelu lin dirante, 'Vi ne rajtas paroli al mi tiamaniere. Foriru!'　

　　""Kaj tiam vi fosu la teron je la loko kaj vi trovos vian heredajxon. Nanda estas humilega homo. Do li nur kuragxas insulti vin kiam li proksimigxas al sia malgranda povo."

　　La filo sekvis la proponon precize. Vere li trovis la kasxitajn trezorojn. Li malavare uzis la trezorojn por helpi aliajn homojn laux la espero de sia patro.

　　La moralinstruo estas: Humilegaj homoj facile arogantigxas je malgranda povo.