Montri afiŝojn

En tiu ĉi paĝo vi povas rigardi ĉiujn afiŝojn faritajn de tiu ĉi forumano. Notu, ke vi povas vidi afiŝojn nur en partoj de la forumo por kiuj vi nun havas atingopermeson.


Mesaĝoj - Miaohui

Paĝoj: 1 ... 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 [32] 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 ... 52
466
Forumo pri vortoj / Esperanta budhisma terminaro en Japana lingvo
« je: oktobro 20, 2013, 05:22:00 atm »
古典仏教辞典 Budhana Terminaro 2006(エスペラント日本語)
Simatani Takesi 島谷 剛 2006

----------------------------------
*・abidarm/o 阿毘達磨,アビダルマ.
*・aĉarj/o 阿闍梨,アジャリ(高位の僧の称号).
*・Agamaj sutroj 阿含(あごん)経.
*・Aĝataŝatro,Aĵataŝatro アジャータシャトル,アジャセ,阿闍世(マガダ国王。提婆達多にそそのかされ父王頻婆娑羅(びんばしゃら)を殺害).
*・Aĝita,Majtrej/o 阿逸多,アジタ,無能勝菩薩=弥勤菩薩,マイトレーヤ.
*・Ajodo アヨーディヤー王.
*・Aĵanto アジャンター(地名).
*・Aĵataŝatro アジャータシャトル,阿闍世王(あじゃせ,デーヴァダッタから離れて釈迦牟尼に帰依).
*・Akŝajamat/o 無盡意(むじんい,菩薩).
*・alajo-konscio 阿頼耶識,アラヤ識.
*・Amitabo 阿弥陀仏,無量寿仏,無量光仏(西方浄土の主催者).
*・Amrapalio アームラパーリー(ヴァイシャーリーの高級売春婦).
*・amrit/o 仙薬.
*・Anand/o 阿難陀(あなんだ,釈迦のいとこ,提婆達多の弟),アーナンダ.
*・Anatapindado ナータピンダダ,給孤独(ぎっこどく,長者の長男,スジャーターの夫).
*・Angulimaljo アングリマールヤ,指鬘(しまん,殺人鬼であったが釈迦牟尼の弟子になった).
*・Anirud/o 阿那律(あなりつ,仏弟子),アヌルッダ.
*・anttara samyasambodhi 阿耨多羅三藐三菩提(あのくたらさんみゃくさんぼだい,仏の完全なさとり).
*・apati/o 無感動.
*・Arado Kalamo アーラーダ・カーラーマ(釈迦牟尼が訪れた修行者).
*・arahat/o 阿羅漢(あらかん).
*・arj/a アーリア族の.
*・Asanga アサンガ,無着(むじゃく).
*・Asito アシタ仙人,阿私陀(釈迦出生時に大聖師か転輪王になると予言した仙人).
*・asket/o 修行僧.
*・Aŝok/o アショーカ王(273ak-237ak),阿育王,阿輸迦王(紀元前3世紀のマガダ国王[マウリヤ王朝],インドを統一、仏教を保護、第3回仏典結集).
*・aŝur/o 阿修羅,非天.
*・Aŝvagoŝa アシヴァゴーシャ,馬鳴(めみょう,2世紀頃のインドの仏教詩人).
*・ataraksi/o 平静.
*・atman/o 我(不滅の魂).
*・aŭdo-kredo 聞信.
*・Avalokiteŝval/o 観世音(菩薩),観音(かんのん).
*・Aviĉa Infero 阿鼻地獄(八大地獄で最も苦しい).
*・bagavat/o 世尊.
*・Bagavo バガヴァ仙人(釈迦牟尼が訪れた修行者).
*・Bhajŝaĵaguru/o 〔仏教〕薬師如来.
*・bikŝu/o 比丘(bikŝuino 比丘尼).
*・Bodhidarmo 菩提達磨(円覚大師,達摩,).
*・bodi/o 菩提,正覚(しょうがく).
*・bodisatv/o 菩薩.
*・Bombajo ボンベイ(現Mumbajoムンバイ)(地名).
*・Brahm/o 梵天,ブラフマー(バラモン教の最高神).
*・brahmanismo バラモン教.
*・Bramadatto ブラフマダッタ王(長災王の息子に復讐されそうになる).
*・budh/o 仏陀(真理に目覚めた者,釈迦牟尼).
*・Budhagajo ブッダガヤ(地名).
*・budheco, budha seno 仏性,仏種(人の心の中にある仏陀となるための種).
*・Ĉandako チャンダカ(釈迦牟尼出家時の御者).
*・ĉandano チャンダナ,栴檀(香木).
*・Ĉandragupto チャンドラグプタ(マウリヤ朝の創始者,グプタ朝創始者,同三代等).
*・ĉielaj dioj 天.
*・Ĉundo チュンダ(パーヴァーの鍛冶屋,彼の供養した食物に当たって釈迦牟尼は死んだ).
*・Daranindar/o 持地(菩薩).
*・darm/o (仏)法.
*・darmosigelo (仏)法印.
*・Devadato デーヴァダッタ,提婆達多(だいばだった,釈迦牟尼のいとこ).
*・Dighakarajano 好苦梵志(流離王の大臣).
*・donac/o 布施.
*・Dritaraŝtr/o 持国天(じこくてん,仏教守護神).
*・Drono ドローナ(釈迦牟尼の遺骨を八大国などに分配した賢者).
*・du grandaj sala-arboj シャーラ樹,沙羅双樹.
*・efemera 無常.
*・Egipto エジプト人.
*・Eluro エローラ.
*・erand/o エーランダ(毒樹).
*・fajra narako 焦熱地獄.
*・favor/o 慈しみ.
*・forlasi sian hejmon 出家する.
*・Gajo ガヤー(地名).
*・gandarv/o 乾闥婆(けんだつば),香神.
*・Garud/o 迦楼羅(かるら),ガルーダ,伽羅,金翅(こんじ)鳥.
*・granda kompato 大悲(慈悲),あわれみ.
*・Gridrakut/o 霊鷲山(ラージャグリハ近くの山、釈迦の修行地).
*・hinajan/o 小乗(小乗仏教は大乗側からの蔑称→上座部仏教).
*・iluminiĝo 悟り.
*・iluzio 迷い.
*・jakŝ/o 夜叉.
*・Jambudvipo 閻浮提(仏教の世界観で、この世界).
*・Jasodara ヤショーダラー,耶輸陀羅(やしゅだら,釈迦牟尼の妻,羅睺羅の母).
*・jog/o ヨーガ,瑜伽(ゆが).
*・kalavinko 迦陵頻伽(かりょうびんが,極楽浄土にいる鳥).
*・Kalodaj/o 伽留陀夷(かるだい,仏弟子の一),黒光.
*・kalp/o 劫(こう。仏教経典に登場する非常に長い時間の単位).
*・Kantako カンタカ(釈迦牟尼出家時の白馬).
*・kantik/o 偈(げ).
*・Kapilavast/o カピラヴァストゥ,迦毘羅衛(かびらえ,釈迦牟尼の生地).
*・karm/o 業(ごう,因果の道理により結果を生む善悪の行為).
*・kaŭzo-rilato 因縁(いんねん,結果を生む直接の原因と外的条件).
*・Kaŝjap/o 迦葉(かしょう,仏弟子),カーシャパ.
*・Katjajan/o 迦旃延(かせんねん,仏弟子),カーティヤーヤナ.
*・Kaŭsambi/o コーサンビー(都市名).
*・kaŭzeco 縁起(すべての存在は互いに関係しあって生起する。絶対不変のものはない).
*・kimnar/o 緊那羅(きんなら),歌神.
*・Kisagotami/o キサゴータミー(吉離舎瞿曇弥,きるしゃくどんみ:死んだ息子の遺骸を抱いて生き返らせてくれてと仏陀に懇願した女性。死者を出したことのない家から、からしの種を貰いなさいと仏陀は教えた).
*・kleŝ/o 煩悩(仏教).
*・kombinoj de kaŭzoj kaj interrilatoj 因縁.
*・kompato kaj favoro 慈悲.
*・konsciismo,pura konscio 唯識(あらゆる存在・現象は心から生まれたものであるとする考え).
*・Kosal/o コーサラ国(ブッダが布教した).
*・kredo kun fido 仰信.
*・kredo kun kompreno 解信.
*・Ksitigarb/o 地蔵(じぞう).
*・Kumbir/o 金毘羅,宮毘羅(こんぴら,くびら,仏教守護神。ガンジスのワニの神格化).
*・Kuŝinagaro クシナガラ(古代インドの末羅(マッラ)王国の都市,釈迦牟尼入滅の地).
*・laika kredanto 在家信者.
*・Lankadvipo ランカードヴィーパ(セイロン=スリランカ).
*・Lankao =スリランカSri–Lankao=セイロンCejlono(地名).
*・laŭkondiĉa estiĝo 縁起(すべての存在は原因があって生起する。絶対不変のものはない).
*・liberiĝo 解脱(現世の幻想から自由になること).
*・Lumbinio ルンビニー, 藍毘尼(らんびに).
*・Macedono,Mekedono マケドニア人.
*・Magad/o マガダ(Magadha,摩掲陀,摩伽陀,古代インドの国).
*・mahajan/o 大乗(仏教,granda veturilo,日本を含む東アジアとネパール等の北伝仏教).
*・Mahakaŝjap/o 摩訶迦葉(まかかしょう,迦葉に同じ),大迦葉,マハーカーシャパ.
*・Mahanamo マハーナーマ,摩訶那摩(まかなま),摩訶男,釈摩男(釈迦牟尼のいとこ,ヴィルーダカから釈迦族を逃がすため水中に沈んだ).
*・Mahaprajapatio マハープラジャーパティー(,釈迦牟尼の母の妹,釈迦牟尼の養母).
*・Mahavajroĉano 大日如来,毘盧遮那仏.
*・Mahaviro ヴァルダマーナ(苦行・禁欲・不殺生を重視するĜainismoジャイナ教=耆那教の創始者).
*・Maja マーヤー,摩耶夫人(まやぶにん,釈迦牟尼の母,出産後7日目に死去した).
*・Maliko マッリカー,末利夫人(舎衛国=コーサラ国のプラセナジット王=波斯匿王の妻。流離王の母),勝鬘(しょうまん,プラセーナジット王の娘でアヨーディヤー王の后).
*・malsaĝo 無知.
*・malvido,nescio 無明(むみょう,真理を知らないこと,一切の迷妄の第一原因).
*・mandal/o 曼陀羅(仏教).
*・Manĵusr/o 文殊(もんじゅ,菩薩).
*・mantr/o 真言(密教の呪文).
*・Maŭdgaljajan/o 目犍連,目連(もくけんれん,マウドゥガリヤーヤナ,マウドガルヤーヤナ,釈迦牟尼の神通第一の弟子).
*・mem/o 我(が).
*・metenpsikoz/o 輪廻(迷いの世界で生死を繰り返すこと).
*・meza vojo 中道(仏教,有と無、快楽主義と苦行主義の両極端に対する正しい道).
*・mohorag/o 摩睺羅迦(まごらが),摩奝(奝)羅伽,蛇神.
*・monda beatulo 世尊.
*・mondecaj deziroj 煩悩.
*・mongoloido モンゴロイド.
*・Mrigadavo ムリダガーヴァ,鹿野苑(ろくやおん,釈迦牟尼が初めて法を説いた所).
*・Nagarĵuno 龍樹(りゅうじゅ。釈迦牟尼仏の十大弟子の一人).
*・Najranĵano ナイランジャナー河,尼連禅河(にれんぜんが).
*・Nalando ナーランダー(地名).
*・naskiĝo kaj morto 生死.
*・neegoo 無我(不滅の魂の存在を否定する考え).
*・nedaŭreco de vivo 無常.
*・nekonstanteco 無常(万物は不変ではなく生滅し変化するとする考え).
*・Nepalo ネパール(地名).
*・nirvan/o 涅槃,寂滅(苦しみの原因となる欲望が消えること).
*・ok ĝustaj vojoj (仏教の実践: ĝusta vido正見,penso正思惟,vorto正語,faro正業,vivo正命,peno正精進,zorgo正念,zeno正定).
*・ok noblaj vojoj 八正道(はっしょうどう).
*・okuloj, nazo, lango, korpo kaj animo 眼・耳・鼻・舌・身・意.
*・pacienc/o 忍辱(にんにく).
*・palia lingvo パーリ語(初期の仏典が書かれた言語).
*・palingenez/o 輪廻転生.
*・paramit/o 波羅蜜多(はらみった),波羅蜜(はらみつ),度彼岸,(はらみつ,彼岸へ至るための実践),六波羅蜜ses paramitojは布施ofero,持戒observo de ordono,忍辱(にんにく)pacienco,精進penado,禅定mensokoncentrigo,智慧saĝo.
*・parinam/o 回向(えこう,善行の功徳を自分の悟り、または他者のために振り向けること。仏事で行われるのは後者).
*・Patno パトナ.
*・Pavo パーヴァー(地名).
*・perfekta iluminiĝinto 無上覚者.
*・pindol/o 賓頭盧(びんずる,釈迦の弟子),ピンドーラ.
*・Plago 長災王(ちょうさいおう,隣国のブラフマダッタ王に処刑された).
*・praĵn/o 般若, 智慧, =saĝeco.
*・Prasenaĵito プラセーナジット,波斯匿王(舎衛国=コーサラ国王、流離王の父).
*・precept/o (宗教的)戒.
*・prelat/o 僧官(官位を与えられた僧。本来カトリックの高位聖職者).
*・Pura Lando 彼岸,浄土.
*・Ragar/o 愛染明王.
*・Rahul/o ラーフラ,羅睺羅(らごら,釈迦牟尼の息子,母は耶輸陀羅(やしゅだら),十大弟子の一,密行第一).
*・Raĵagriho ラージャグリハ,王舎城,羅閲城(地名,マガダ国の首都).
*・Raksas/o 羅刹(女).
*・respektindulo de la ŝakja-klano 釈尊.
*・Rohinio ローヒニー河.
*・Ruĉi/o 盧至(るし)長者;盧至如来(前者は「盧至長者因縁経」に登場。後者は現在劫に出現する千仏の最後。両者の関係は不明。サンスクリットの、ruci【光、味、激情】より).
*・Sikimo シッキム(地名).
*・Sadaprarudit/o 常啼菩薩(じょうたい),サダープラルディタ.
*・Sadarmapundarika Sutro 法華経.
*・saĝ/o 智慧.
*・Saha/o 娑婆世界.
*・samg/o サンガ,僧=教団,僧伽(そうぎゃ).
*・samgano =isto,出家,沙門,僧.
*・Sanĉio サーンチ.
*・sanskrito サンスクリット(古代インドの言語).
*・princo Satvo 薩埵太子(飢えた虎に自分の身を施した).
*・senegoa 無我(不滅のegooは存在しない).
*・Sidarto シッダールタ,悉達多(しっだった,釈迦牟尼の本名).
*・Sirio シリア.
*・Stamaprapt/o 勢至(せいし,菩薩).
*・substanc/o 自性(それ自身で存在する実体).
*・Subhut/o 須菩提(すぼだい,仏弟子),スブーティ.
*・Sudan/o 善哉童子(ぜんざい),スダナ.
*・Sudodano Gotamo シュッドーダナ,浄飯(じょうぼん)王.
*・Suĵata,Suĝata スジャーター(苦行を捨てた釈迦牟尼に乳糜(ちちがゆ)を与えた娘;アナータピンダダAnatapindadoの驕慢な妻=玉耶女).
*・sukavat/o 浄土,極楽.
*・Sumer/o 須弥山(しゅみせん,世界の中心にそびえる山).
*・sutr/o 経.
*・ŝakjoj, ŝakja klano 釈迦族,釈種(カピラヴァストゥを支配する貴族).
*・Ŝakjamunio 釈迦牟尼.
*・Ŝakr/o 帝釈天(たいしゃくてん),Ŝakradevenam–Indra.
*・Ŝamavatio シャマヴァティー(コーサンビーの王ウダヤナの妻,第二夫人のマーガンディアに焼き殺された).
*・Ŝamo シャマ,奢摩(釈迦族の青年).
*・Ŝariputro シャーリプトラ,舎利弗(しやりほつ,シャーリプトラ,智慧第一の仏弟子).
*・ŝraman/o 修業者,沙門(しゃもん).
*・ŝunjat/o 空(くう,何事も不滅ではないこと).
*・Ŝin-budhismo 浄土真宗,門徒宗,一向宗,真宗(阿弥陀仏への他力本願,開祖は親鸞).
*・ŝraman/o 沙門(しゃもん,バラモン階級でない修行者).
*・ŝravak/o 声聞(しょうもん).
*・Ŝravasti/o シュラーヴァスティー,舎衛城(コーサラ国の首都。郊外に祇園精舎があった).
*・Ŝrono シュローナ(釈迦の弟子。「琴の糸は強く張りすぎてもよい音は出ない」と諭された).
*・ŝunjat/o 空=sensubstanteco.
*・tatagat/o 如来.
*・tatagato en sino 如来蔵(すべての人に内蔵する仏となりうる可能性).
*・teravad/o 上座部仏教(⇔大乗仏教。hinajano小乗は大乗側からの蔑称,東南アジアに伝わる南伝仏教).
*・tieleco 真如,如(普遍的真理).
*・tri trezoroj 三宝(仏法僧 la Budho, la Darmo kaj la Samgo).
*・Tripitako 三蔵(sutro経蔵,vinajo律蔵,abidarmo論蔵).
*・udumbar/o 優曇華(うどんげ。仏教経典に登場する想像上の植物。三千年に一度開花する).
*・Udajano ウダヤナ(コーサンビーの王).
*・Udrako Ramaputro ウドラカ・ラーマプトラ(釈迦牟尼が訪れた修行者).
*・Universala Enirejo al Darmo 普門品(経典).
*・Upal/o 優波離(うぱり,釈迦十大弟子の一,持律第一),ウパーリ.
*・upaniŝado ウパニシャッド,優婆尼沙土(古代インドの宗教哲学書).
*・upasak/o 優婆塞(うばそく,出家していない仏教信徒).
*・Uruvilvo-arbaro ウルヴィルヴァーの林.
*・Utaro ウッタラー(シャマヴァティーに釈迦の言葉を伝えた侍女).
*・Utpalavarna ウトパラヴァルナー,蓮華色(神通第一の比丘尼,デーヴァダッタに殴り殺された).
*・vaĝrajan/o 金剛乗(真言密教,diamanta veturilo).
*・Vaiŝalo ヴァイシャーリー(地名).
*・vantaĵo 空(くう).
*・Varanaso ヴァラナシ, ベナレス(地名).
*・videh/o ヴィデーハ国(古代インド).
*・vihar/o 精舎(しょうじゃ),堂,僧院.
*・Vaiduri/o (吠)瑠璃.
*・Vajroĉano, Mahavajroĉano 大日如来,毘盧遮那仏.
*・Videho ヴィデーハ国(古代インドの国).
*・Virudak/o ヴィルーダカ,ヴァイルーダカ,瑠璃,流離(コーサラ国王。釈迦族を皆殺しにした); devao Virudako 増長天(ぞうちょうてん).
*・vinaj/o 律.
*・viŝravano 白象.
*・vot/o 誓願.
*・vulgaraj pasioj 煩悩.
*・zen/o 禅(ぜん).

http://www.wombat.zaq.ne.jp/esperanto/budhterm.htm

467
Esperanta novaĵo / La 42-a elsendo de Retradio BRE
« je: oktobro 18, 2013, 06:03:57 ptm »
Saluton, karaj amikoj!
Nun ni ekdisaŭdigis la 42-an elsendon de Retradio BRE je la adreso:
http://www.budhano.cn/podkasto/?p=1528
Ĉiuj samideanoj estas bonvenaj!
Elsendlisto
Budhisma scio
2-29. La lasta manĝo de la Budho
2-30. Subada, la lasta disĉiplo de la Budho
Ĉapitro 13. Fariĝi Budhano
Budhismaj rakontoj
67. Gustumi Bovaĵon
68. Morto de la Buĉisto
Bonan aŭdeblecon al vi!

468
La vivo de la Budho / 2-32. La unua konsiliĝo pri budhaj instruoj
« je: oktobro 16, 2013, 05:51:57 atm »
2-32. La unua konsiliĝo pri budhaj instruoj

  Post la forpaso de la Budho konsiliĝo okazis por konservi liajn instruojn.

  Kompreneble, la forpaso de la Budho estis granda perdo al multaj sekvantoj, precipe tiuj kun atingoj, do multaj disĉiploj dronis en profunda malĝojo. Sed iu, kiu monaĥiĝis en maljuneco, ege ĝojis pro la forpaso de la Budho.

  “Ne malĝoju, fratoj,” li diris, “Ne ploru. Ni liberiĝis de la granda asketo. Li senĉese nervozigis nin, dirante, 'Tio estas taŭga kaj tio estas ne taŭga.' Nun ni estas tute liberaj por agi laŭ nia plaĉo.” La neatenditaj vortoj de la maljuna monaĥo hazarde kaŭzis al Maha Kasapa, la tria ĉefa disĉiplo de la Budho, kunvenigi la ĉefajn arahantojn por konservi kaj protekti la budhajn instruojn. La aliaj prestiĝaj monaĥoj konsultiĝis pri tio, kaj ĉiuj subtenis la proponon.

  Kiam Reĝo Aĝatasatu informiĝis pri la decido de la monaĥa komunumo, li faris ĉiujn necesajn aranĝojn, por ke la monaĥoj konvenu ĉe la enirejo de Satapani Kaverno en Raĝagaha.

  Oni pretigis kvin cent sidejojn en la granda halo, sed nur 499 famaj arahantoj kolektiĝis por la konsiliĝo. La malplena sidejo konserviĝis por Ananda, kiu estis nur sotapana en tiu tempo.

  Baldaŭ estis nur unu tago antaŭ la komenco de la konsiliĝo. Ananda pensis: “La konsiliĝo okazos morgaŭ. Estas ne dece por mi partopreni nur kiel lernanto anstataŭ arahanto. Mi devas labori pene por purigi mian menson en la resta mallonga tempo.”

  Por purigi sian menson, li elspezis multe da tempo en la nokto praktikante korpan kontempladon, unu el la meditaj ekzercoj instruitaj de la Budho. Kiam estis preskaŭ tagiĝo, li decidis: “Mi kuŝiĝos momenton,” sed dume, li ankorŭ tenis sian atenton sur la korpo. Apenaŭ lia kapo ektuŝis la kapkusenon post kiam liaj piedoj forlasis la teron, ĉiuj liaj restaj malpuraĵoj malaperis el lia menso. Li arahantiĝis kaj partoprenis en la konsiliĝo kiel arahanto.

  La kunsido komenciĝis post tri monatoj de la forpaso de la Budho. Oni rigardis tion kiel la unuan budhisman konsiliĝon.

  Maha Kasapa prezidis la unuan konsiliĝon. Oni elektis Upali por respondi demandojn pri Vinajo, la disciplina regularo por monaĥoj kaj monaĥinoj. Anando, kiu havis eksterordinarajn memorkapablon kaj honoron aŭdi ĉiujn predikojn de la Budho, elektiĝis por reciti ĉiujn predikojn de la Budho kaj respondis demandojn pri la budhaj instruoj.

  Dum la unua budhisma konsiliĝo oni kolektis kaj kunigis budhajn instruojn kiel Palian tripitakon, kiu pasas de unu al alia generacio de gemonaĥoj. En la antaŭa periodo de budhismo troviĝis neniu skriba noto de budhaj instruoj. La monaĥoj kaj monaĥinoj parkeris ĉiujn instruojn kaj transdonis ilin al la sekva generacio en la sama maniero. Jen la buŝa tradicio.

  En 82 p.K. konsiliĝo de arahantoj okazis en Srilanko dum la regperiodo de pia sinhala reĝo Vata Gamani Ahaja, kaj tie oni unuafoje skribis la instruojn de la Budho en Ola-folioj.

469
La vivo de la Budho / 2-31. La lastaj vortoj de la Budho
« je: oktobro 15, 2013, 04:57:23 ptm »
  2-31. La lastaj vortoj de la Budho

  Post la parolado al Subada, la Budho denove diris al Ananda: “Ananda, eble iuj el vi diros, ‘Neniun instruiston ni havos sen Budho, la supera instruisto.’ Ne, Ananda, ne tiel pensu. Kia ajn doktrino kaj disciplino instruita kaj konigita de mi estos via instruisto post mia forpaso.”

  Poste, la Budho diris al aliaj monaĥoj: “Se iu el vi havas dubojn pri la budho, darmo aŭ samgo, demandu min en la nuna tempo, por ke vi ne bedaŭru poste pro tio, ke vi ne demandis min dum mi ankoraŭ vivis kun vi.”

  Sed la monaĥoj nenion diris. Neniu havis demandojn kaj ili ĉiuj sin tenis silentaj. La Budho tiel diris al la monaĥoj trifoje, sed ricevis neniun respondon.

  La Budho diris: “Eble vi nenion demandis al mi pro via respekto al la instruisto. Do unu el vi diru tion al alia.” La disĉiploj ankoraŭ silentis.

  Tiam Ananda diris al la Budho: “Bonege, mirinde, Sinjoro! Mi kredas, ke ĉiuj monaĥoj ĉitie havas neniom da dubo kaj demando pri la budho, darmo kaj samgo, aŭ pri la vojo kaj metodo de trejnado kaj konduto.”

  “Por vi, Ananda,” diris la Budho, “tio eble estas la afero de fido kaj kredo. Sed, Ananda, mi scias bone, ke neniu monaĥo veninta ĉitien havas dubon aŭ demandon pri tiuj aferoj. La plej postiĝinta el ĉiuj 500 monaĥoj ĉitie estas sotapana, anstataŭ viktimo falonta al malsuperaj statoj de ekzisteco, kaj ili ĉiuj certas pri sia destino al la iluminiĝo.”

  Poste, la Budho ekparolis al ĉiuj monaĥoj refoje, kaj faris la lastan instruon:

  “Atentu, monaĥoj. Jen mia lasta instruo al vi. Ĉiuj komponaĵoj en la mondo estas ŝanĝiĝemaj. Ili ne daŭras longe. Pene laboru por atingi vian propran liberiĝon.”

  Poste, la Budho enmeditiĝis pli kaj pli profunden de nivelo al alia. Sekve li elmeditiĝis lastafoje kaj forpasis en nirvanon, lasante nenion kaŭzi lian renaskiĝon en tiu ĉi aŭ aliaj vivoj.

  La forpaso aŭ fina nirvano de la Budho okazis en la jaro 543 a.K, en la plenluna tago de majo, la fama Vesako laŭ hinda kalendaro.

470
La vivo de la Budho / 2-30. Subada, la lasta disĉiplo
« je: oktobro 12, 2013, 04:16:32 ptm »
  2-30. Subada, la lasta disĉiplo de la Budho

  Vaganta ermito Subada hazarde restis en Kusinaga kaj decideme iris al la Budho kiam li informiĝis, ke la Budho baldaŭ forpasos. Subada havis problemojn ne solveblajn, sed li certis, ke la Budho povos respondi liajn demandojn kaj forigi liajn dubojn.

  Do Subada iris en la sala-arbaron kaj demandis al Ananda, ĉu li rajtas vidi la Budhon. Ananda respondis: “Amiko Subada, la Budho estas tre laca, do ne ĝenu lin.”

  Subada petis trifoje, sed Ananda respondis ĉiufoje en sama maniero.

  La Budho kaptis vortojn de la parolo inter Ananda kaj Subada. Li vokis Anandan al si kaj diris: “Ne detenu Subadan de vizito al mi, Ananda. Lasu lin veni. Kion ajn Subada demandos min, tion li faros nur pro deziro al scio sed ne por ĝeno al mi. Kaj li povos rapide kompreni, kion ajn mi diros por respondi liajn demandojn. ”

  Akirinte la permeson, Subada proksimiĝis al la Budho, salutis lin kaj diris: “Gotamo, multaj famaj religiaj instruistoj donas instruojn diferencajn de la viaj. Ĉu ili ĉiuj trovis la veron kiel ili asertis? Aŭ ĉu nur iom el ili trovis la veron dum aliaj ne?”

  “Sufiĉe, Subada,” respondis la Budho, “Vi ne bezonas maltrankviliĝi pri la instruoj de aliuloj. Aŭskultu min kaj atentu, kion mi diras. Mi sciigos vin pri la vero.”

  “Se en iu ajn doktrino aŭ instruo ne ekzistas la Nobla Okera Vojo, ankaŭ ne ekzistas tiuj, kiuj jam fariĝis sotapana, sakadagami, agami aŭ arahanto, la kvar niveloj de sankteco. Sed en tiuj instruoj, kie estas la Nobla Okera Vojo, ankaŭ troviĝas la sanktuloj sotapana, sakadagami, anagami kaj arahanto. En mia instruo troviĝas la Nobla Okera Vojo, do ankaŭ troviĝas la sanktuloj sotapana, sakadagami, anagami kaj arahanto. En neniu skolo de aliaj religiaj instruistoj oni povas trovi tiajn sanktulojn. Nur se miaj disĉiploj vivas prave kaj observas miajn preceptojn aŭ trejnajn regulojn, al la mondo neniam mankas geniaj arahantoj.”

  Poste Subada petis, ke la Budho akceptu lin al la monaĥa komunumo, kaj la Budho konsentis pri tio. Tiel Subada fariĝis la lasta konvertinto kaj disĉiplo de la Budho kiel Kondana estis la unua konvertinto kaj disĉiplo en la ĉerva parko ĉe Benareso antaŭ 45 jaroj.

  Subada fariĝis arahanto en mallonga tempo per sia honesta kaj diligenta klopodo laŭ la instruo de la Budho.

471
La vivo de la Budho / 2-29. La lasta manĝo de la Budho
« je: oktobro 12, 2013, 03:54:52 ptm »
  2-29. La lasta manĝo de la Budho

  Post kiam la Budho kaj liaj disĉiploj venis al Pava, Cunda, la filo de vilaĝa forĝisto, invitis ilin al manĝo nomata sukaramadava aŭ “porka plezuro”. Iuj kleruloj opinias, ke la manĝaĵo estis bongusta kaj speciala plado el fungoj, dum aliaj kredis, ke ĝi estis plado el viando de sovaĝa porko.

  La Budho konsilis, ke Cunda servu al li nur per sukaramadava pretigita de si kaj al aliaj monaĥoj per aliaj manĝaĵoj. Post manĝo, la Budho diris al Cunda: “Cunda, enterigu la restan manĝaĵon de sukaramadava. Mi certas, ke neniu krom la Budho en la mondo povos digesti la manĝaĵon.”

  “Jes, Sinjoro,” respondis Cunda kaj li tuj enterigis la restan manĝaĵon. Li iris al la Budho, esprimis sian estimon kaj sidiĝis apude. La Budho instruis la Darmon al li kaj ankaŭ laŭdis lin, ke lia manĝaĵo refreŝigis la Budhon post lia vojaĝo. Sed post nelonge, la Budho eksuferis pro atako de lakso, je kio li malsaniĝis antaŭe. Pikaj doloroj ege turmentis lin, sed li povis elteni la suferon per forto de sia volo. Kvankam la Budho estis ege malforta, li decidis daŭrigi la vojaĝon al Kusinaga malproksime je iom pli ol ses mejloj. Post la dolora klopodo, li atingis la arbaron de sala-arboj ekster la urbo.

  La Budho sin banis lastafoje en Kakuta rivero. Ripozinte momenton, li diris: “Nun eble iuj faros Cundan bedaŭri pro la manĝaĵo, kiu malsanigis min. Ananda, se tio okazos, vi devas informi lin pri via rekta aŭdo de la Budho, ke oferi manĝajon estas meritplena afero por li. Diru al li, ke per du oferoj al la Budho oni akiras same grandan meriton. Tio estas la oferado de manĝaĵo ĵus antaŭ la perfekta iluminiĝo kaj forpaso de la Budho. Jen la lasta naskiĝo de la Budho.

  Poste li diris: “Ananda, bonvolu pretigi por mi kuŝejon kun la kapo al la nordo inter du sala-arboj. Mi estas laca kaj volas kuŝiĝi.”

   Ĝuste tiam tiuj du sala-arboj kovriĝis de disflorantaj floroj pro la agado de ĉielanoj kvankam ne estis la flora sezono. Ili disĵetis florojn sur la Budhon kvazaŭ por esprimi sian respekton al li. La Budho diris al Ananda: “Ananda, ambaŭ grandaj arboj disĵetas florojn sur min kvazaŭ ili esprimus sian respekton. Sed tio ne estas la plej bona metodo esprimi respetkon kaj honoron al mi. Anstataŭe, la monaĥoj, monaĥinoj kaj laikaj sekvantoj, kiuj vivas laŭ mia instruo, povos respekti kaj honori min pli bone.”
   
  Momenton poste oni rimarkis, ke Ananda estas nenie videbla. Li iris en budon kaj ploris, sin apogante al la porda riglilo. Li pensis: “Mi estas ankoraŭ lernanto, kiu devas labori por sia propra perfektiĝo. Min forlasos la majstro tiel bonkora!”
   
  La Budho sendis por Ananda kaj diris al li: “Jam sufiĉe, Ananda! Ne ploru pro malĝojo. Ĉu mi ne ofte diris al vi, ke nepre okazas disiĝo al ĉiuj karaj kaj amataj? Kiel la naskiĝinta afero povas nur havi komencon sed ne finon? Neeble ekzistas tia afero.”

  “Ananda, vi jam servis min per viaj kondutoj, vortoj kaj pensoj bonkoraj, helpemaj, plezuraj kaj sinceraj. Vi jam gajnis meriton, Ananda. Daŭrigu la klopodon kaj baldaŭ vi forigos ĉiujn viajn mankojn. Ankaŭ vi fariĝos arahanto en mallonga tempo.”

  “Nun vi povas iri, Ananda. Sed iru en Kusinaga kaj diru al ĉiuj homoj, ke en la lasta momento ĉinokte la Budho forpasos en nirvanon. Venu kaj vidu la Budhon antaŭ lia forpaso.”

  Ananda akceptis la ordonon de la Budho kaj tuj iris al Kusinaga por informi homojn, akompanate de alia monaĥo. Aŭdinte la informon, oni ege malĝojis. Ĉiuj homoj de Kusinaga iris al ambaŭ sala-arboj por vidi la Budhon. Familie post familio ili sin klinis antaŭ li por adiaŭi lin.

  Ekzistas kvar lokoj inspirantaj fidelajn budhanojn. Ili ĉiuj estas sanktejoj honoritaj pro la rilato kun la Budho. Ili estas:

  1. Lumbini, la naskiĝloko de la Budho

  2. Bodigaja, kie la Budho iluminiĝis

  3. Sarnato, kie la Budho donis sian unuan instruon kaj turnis la Darman radon unuafoje

  4. Kusinaga, kie la Budho atingis nirvanon kaj finan liberiĝon.

472
Esperanta novaĵo / La 41-a elsendo de Retradio BRE
« je: oktobro 12, 2013, 12:37:09 ptm »
Saluton, karaj amikoj!

Nun ni ekdisaŭdigis la 41-an elsendon de Retradio BRE je la adreso: http://www.budhano.cn/podkasto/?p=1524

Ĉiuj samideanoj estas bonvenaj!

Budhisma scio

2-27. La lasta malsano de la Budho

2-28. La lastaj tagoj de la Budho

Bonaj demandoj kaj bonaj respodnoj

12. Historio kaj Disvolviĝo

 Budhismaj rakontoj

66. Viro kun Bova Kapo

Bonan aŭdeblecon al vi!



473
La vivo de la Budho / Re: 2-28. La lastaj tagoj de la Budho
« je: oktobro 09, 2013, 06:05:17 atm »
Jes, mi devas uzi "Hindio" en mia traduko.
La eraro jam korektiĝis dum modifado de mia traduko. Dankon por via helpo!

474
La vivo de la Budho / Re: 2-27. La lasta malsano de la Budho
« je: oktobro 09, 2013, 05:54:35 atm »
Dankon por via atentigo.
La mistajpita vorto devas esti "praktiki". Mi jam korektis ĝin dum la modifo de mia traduko. Ĉion bonan al vi!

475
La vivo de la Budho / 2-28. La lastaj tagoj de la Budho
« je: oktobro 08, 2013, 05:32:29 atm »
  2-28. La lastaj tagoj de la Budho

  Oni notis multajn okazaĵojn en la vivo de la Budho sen preciza tempo post lia aĝo de 55 jaroj, sed la okazaĵoj en lia okdeka jaro notiĝis kaj datiĝis en Maha Parinibana Sutro.

  Kiam la Budho atingis sian okdekan jaron, li sentis, ke baldaŭ finiĝos lia vivo. Kvankam li suferis de maljuneco kaj malsanoj kiel ĉiuj aliaj homoj, tamen li estis malsama ol ordinaruloj. Li povis subigi la dolorajn sentojn de sia korpo per la mensaj povoj disvolviĝintaj en la supera trejnado. Lia menso ĉiam brilis kiel radianta diamanto eĉ se lia korpo malfortiĝis.

  En la lasta jaro de sia vivo, li decidis pasigi siajn lastajn tagojn en kvietaj kaj simplaj ĉirkaŭaĵoj de Kusinaga, malgranda vilaĝo en norda Hindio. Li preferis forlasi grandajn kaj prosperajn urbojn kiaj Raĝagaha kaj Savati, en kiuj plenas de homoj, komercistoj kaj reĝoj.

  Li ekvojaĝis de Raĝagaha, la ĉefurbo de Magada. Li iris per piedoj, akompanate de Ananda kaj multaj disĉiploj. La vojo estis tre longa kaj ili trapasis multajn urbojn kaj vilaĝojn dum la vojaĝo. Tiam, jam forpasis Rahula kaj Jasodara, kaj ankaŭ Mogalana kaj Sariputa, ambaŭ ĉefaj disĉiploj de la Budho.

  En la vojaĝo, la Budho turnis sian penson al la bonstato de la monaĥa komunumo. Multaj instruoj de la Budho temis pri la admono, kiel la monaĥoj kondutu por garantii, ke la komunumo iros bone post lia forpaso. Li rememorigis siajn disĉiplojn pri ĉiuj instruoj al ili.

  Li memorigis la disĉiplojn pri la instruo praktiki sep ŝtupojn de iluminiĝo. Lia alia instruo temis pri la kvar metodoj, por ke oni kontrolu, ĉu iu instruo vere devenis de la Budho, komparante ĝin kun la Vinajo, kiu estas la disĉiplina regularo por la komunumo, kaj la sutroj, kiuj estas la instruoj de la Budho.

  La instruo, kiun la Budho donis fojfoje dum multaj restadoj en la lasta vojaĝo, estis prediko pri la fruktoj el sekvado al la tri partoj de Nobla okera vojo — moraleco, koncentrado kaj saĝo, kiuj povos helpi liajn disĉiplojn liberiĝi el ĉiuj suferoj.

476
La vivo de la Budho / 2-27. La lasta malsano de la Budho
« je: oktobro 08, 2013, 05:17:06 atm »
  2-27. La lasta malsano de la Budho

  Nelonge post kiam la Budho venis al Beluva en la pluva sezono, li subite malsaniĝis. La grava malsano forte atakis lin kun mortigaj doloroj. Sed per pura menso kaj memregado li eltenis tion senplende. Li pensis: “Mi devas prediki al la disĉiploj kaj adiaŭi la komunumon antaŭ mia morto. Mi subigu la malsanon per mia forta volo.” Li subigis la malsanon kaj ĝi cedis.

  Kiam li ekresaniĝis, li iris el la monaĥejo, kaj sidiĝis sur la sidejon pretigitan por li. Ananda iris al li, sidiĝis apude kaj diris: “Mi jam vidis, kiel suferas la Honorulo. Je la vido de tio mia korpo tiel senfortiĝis kiel plektokreskaĵo. Sed mi havas iom da trankvileco, pensante, ke la Honorulo ne forpasos antaŭ ol doni la lastan instruon al la komunumo.”

  “Do, Ananda, ĉu la komunumo ion deziras de mi?” demandis la Budho. “Nun la Perfektulo ne opinias, ke li gvidos la komunumon aŭ ke ĝi dependos de li. Ananda, mi jam maljuniĝis kaj venis al mi la vivfino. Finiĝos mia homa vivo. Do Ananda, ĉiu el vi devas fari la Darmon via insulo kaj rifuĝu en nenio alia. Post mia forpaso, kiuj ajn faros la Darmon siaj insulo kaj rifuĝejo, tiuj fariĝos insuloj al si mem kaj estos miaj plej bonaj disĉiploj.”

  Malgraŭ siaj maljuneco kaj senforteco, la Budho daŭre instruis la Darmon al siaj disĉiploj, utiligante ĉiujn okazojn. Li ankaŭ almozpetis kiam ne estis privataj invitoj de vilaĝanoj en Beluva.

  La Budho sin vestis frue iumatene, kaj iris en Urbon Vesali kun bovlo por almozpeti. Kiam li revenis, li diris al Ananda: “Prenu maton, Ananda. Ni iru al Capala Sanktejo por pasigi la tagon.”

  Ili sidiĝis sur maton kaj la Budho parolis pri la plezuraj ĉirkaŭaĵoj de ĉiuj sanktejoj en Vesali, kaj diris al Ananda poste:

  “Kiam iu ajn jam praktikis kaj disvolvis la kvar metodojn de atingo, li povas vivi tre longe se li deziras. Mi jam tute mastris la kvar metodojn de atingo, do se mi tiel deziras, mi povas vivi pli longe.”

  Kvankam la Budho donis klaran sugeston, Anando ne kaptis la aludon kaj sekve petis la Budhon vivi pli longe pro sia kompatemo kaj por la bono, profito kaj feliĉo de multaj vivestaĵoj. Tiam Ananda preterlasis la okazon pro konfuziĝo en la menso.

  La Budho diris al li: “Vi povas forlasi min por momento.” Ananda eliris kaj sidiĝis sub proksima arbo.

  La Budho iris eksteren. Li instruis al la serĉantoj de la Vero kiel vidi la veran naturon de aferoj, kaj montris al ili la vojon sin liberigi el ĉiuj suferoj de la vivo. La Budho pensis pri siaj longjaraj instruoj, kiujn li donis por plenumi sian devon. Li sentis, ke li jam donis ĉiujn necesajn instruojn al siaj sekvantoj monaĥaj kaj laikaj. Ili ne nur sekvis liajn instruojn, sed ankaŭ kapablis instrui aliajn. Li do decidis ne plu vivi longe, kaj anoncis al Ananda, ke li forpasos post tri monatoj.

  Nur tiam Ananda ekmemoris, kion diris la Budho antaŭe, kaj tuj petis, ke la Budho vivu pli longe por la bono kaj feliĉo de ĉiuj vivestaĵoj.

  “Jam sufiĉe, Ananda, kaj ne petu min plu. Jam pasis la tempo por fari tian postulon. Ni iru al la halo kun pinta tegmento en la Granda Arbaro,” diris la Budho.

  Kiam ili iris en la Grandan Halon, la Budho diris: “Ananda, iru kaj alvenigu ĉiujn monaĥojn loĝantajn en Vesali. Petu ilin kolektiĝi en la Serva halo.” Kiam ĉiuj monaĥoj alvenis, li diris al ili: “ Lernu kaj praktiku ĉiujn miajn instruojn, por ke la sankta vivo restu por la bono kaj profito de multaj vivestaĵoj.”

  “Ĉiuj vivestaĵoj devas maljuniĝi kaj morti. Laboru diligente por via liberiĝo. Forpasos la Honorulo ĉe la fino de tri monatoj. Mia aĝo plene maturiĝis; mia vivo jam venis al la fino. Estu diligentaj, atentemaj kaj virtaj. Gardu vian propran menson. Kiu diligente observos la Darmon kaj Disĉiplinon, tiu forlasos la rondon de renaskiĝoj kaj liberiĝos el la sufero.”

  Ĉiuj disĉiploj de la Budho tristiĝis aŭdinte la malĝojigan informon pri lia baldaŭa forpaso. Ili ĉiuj iris al la Budho por esprimi sian lastan estimon krom monaĥo nomata Damarama. Neniu sciis, kial li ne venis, kaj ĉiuj suspektis, ke li estas nek lojala nek fidela al la Budho.

  Oni raportis tion al la Budho, kiu alvenigis Damaraman por ke li ekspliku al la aliaj, kial li ne alvenis. Damarama klarigis, ke la Budho forpasos post tri monatoj, do li pensis, ke estas la plej bona metodo honori la instruiston, se li atingos arahantecon antaŭ la forpaso de la Budho.

  “Bonege, bonege! Ĉiu, kiu amas min, devas sekvi la ekzemplon de Damarama. Li honoras min plej multe ol tiuj, kiuj praktikas mian instruon plej bone,” laŭdis la Budho.

  La Budho decidis daŭrigi sian lastan vojaĝon en la sekva mateno. Lia nova celloko estis malgranda vilaĝo de Pava.

477
Mi jam faris korektadon laŭ via atentigo, dankon por via helpo, kara amiko!

478
Esperanta novaĵo / La 40-a elsendo de Retradio BRE
« je: oktobro 05, 2013, 12:38:20 ptm »
Saluton, karaj amikoj!
Nun ni ekdisaŭdigis la 40-an elsendon de Retradio BRE je la adreso: http://www.budhano.cn/podkasto/?p=1520
Ĉiuj samideanoj estas bonvenaj!
Elsendlisto
Budhisma scio 1
2-25. La spegulo de la Darmo
2-26. Budha sinteno al mirakloj
Ĉapitro 11. La Budhismaj Verkoj
Budhismaj rakontoj
63. Majstro Lianchi kaj Skolopendro
64. Esti bovo por Dek Unu Vivdaŭroj
65. Plugadi kiel Bovo
Bonan aŭdeblecon al vi!

479
Verkado kaj tradukado / Re: Solvmetodoj multiĝas ol problemoj
« je: oktobro 02, 2013, 09:27:23 ptm »
Jes, certe.
Evidente ankaŭ s-no Michel registriĝis en la forumo.
Ŝajne s-no Verdeca ne ofte vizitas la forumon, do lia respondo al via mesaĝo eble iom prokrastos. Mi informos lin per QQ, kutima tujmesaĝilo por ĉinoj.

480
Budhismo kaj Esperanto / Raporto de nia aktivado en naŭ monatoj de 2013
« je: oktobro 02, 2013, 09:18:15 ptm »
  Raporto de nia aktivado en 2013
  1. En la novjara tago de 2013 ni okazigis novjaran aktivadon en la monahhejo. La partoprenantoj el disversaj lokoj en Ĉinio kune recitis Amo-sutron en Esperanto kaj china lingvo, okazigis budhanighan ceremonion en Esperanto kaj kunsidon pri budhismo kaj Esperanto.
  2. Ni eldonis la lumdiskon de “Budhismaj Rakontoj (Pri la antaŭaj vivoj de la Budho)” por distribui senpage al samideanoj tutmondaj. Ĝi estas la tria esperanta traduko de Miaohui kaj vochlegita de samideano Zhao Jianping en Ĉina Radio Internacia.
  3. Ekde la jarkomenco ni funkciigas esperantan retradion BRE pri Budhismo. En la unua jaro ni elsendas foje chiusemajne, kaj nun jam disaŭdighis la 39-a elsendo. La ligo de nia elsendo: http://www.budhano.cn/podkasto
  4. En marto ni gastigis baratan samideanon sinjoro Adi en Monahhejo Tiefosi. Li estas vojaghisto kaj profesoro pri arto en barata universitato. Dum sia restado en la monahhejo li faris ekspozicion de pentraĵoj kaj intershanghis siajn spertojn kaj artaĵojn kun lokaj artistoj per interpretado fare de Miaohui. La lokaj artistoj proponis speciale inviti lin en Ĉinion por pli oficiala ekspozicio de pentraĵoj kaj interkomunikado pri pentrarto. Tio des pli bone montris avantaghon de Esperanto en la loka regiono.
  5. La unua internacia esperanta kunsido pri Budhismo okazis en Monahhejo Tiefosi la deksesan kaj deksepan de marto. Samideanoj el Ĉinio, Barato kaj Brazilo partoprenis en la kunsido kaj interkomunikis pri barata budhismo, japana budhismo, china budhismo, brazila budhismo kaj korea ubunlismo rekte en Esperanto. Majstro Ŝouyang, abato de Monahhejo Tiefosi, speciale faris instruon pri meditado laŭ metodo de Zen-budhismo kaj Miaohui prezidis budhisman kurson. Kaj krome, ni ankaŭ faris kunsidon pri instruado kaj sinjorino Arko prelegis pri la aktivado de ILEI. En la kunsido pri esperanta instruado ni ankaŭ interkonsentis pri la estonta kunlaboro inter Monahhejo Tiefosi, Xi’an-a Esperanto-asocio kaj Ĉina ILEI, ke ekde chijare ni kune laboru kaj okazigu Xi’an-a internacian someran kurson de Esperanto chiusomere en Monahhejo Tiefosi. Krome, chiuj partoprenantoj de la kunsidoj ankaŭ vizitis la lokan parton de antikva silka vojo.
  6. En aprilo Miaohui speciale vojaghis al Urbo Zhenjiang en Provinco Jiangsu kun du budhanaj esperantistinoj por viziti tri francajn samideanojn kaj restis che ili dum du tagoj. Dum la kunestado kaj komunikado, Miaohui akceptis la intervjuon de franca samideano por lia radio. Reveninte al Xi’an, Miaohui renkontighis kun franca samideanino, kiu vizitis Ĉinion en turisma grupo. Dum la intervidighoj kun francaj gesamideanoj, Miaohui donacis centojn da diskoj de esperantaj tradukaĵoj pri Budhismo, por ke ili disdonu al aliaj samideanoj en Francio.
  7. Miaohui vojaghis al Urbo Ŭan en majo kaj partoprenis en jara kunsido de Hubei-a Esperanto-ligo, kie li faris prelegon pri la okazonta somera kurso de Esperanto en Monahhejo Tiefosi, kaj ankaŭ faris kurson pri instruado de Esperanto en rapida metodo.
  8. En junio ni okazigis esperantan konsidon pri Budhismo kaj Esperanto en Monahhejo Tiefosi. Sinjoro Ĉielismo prezidis kunsidon pri esperantaj historio kaj pratikado, kaj Miaohui prezidis kunsidon pri Budhismo kaj Medioprotektado. En la kunsidoj ni uzis nur Esperanton. La partoprenantoj venis chefe el Urboj Suzhou, Xi’an kaj Qianxian.
  9. De la dudeka de julio ghis la oka de aŭgusto ni okazigis sukcesplene monatan kurson en la nomo de la internacia somera kurso de Esperanto. La kurso konsistis el du shtupoj sinsekve por komencantoj kaj progresintoj. Miaohui gvidis dektagan kurson por komencantoj kaj poste itala samideano Jano gvidis dekoktagan bekkurson por progresintoj. Fine kvin kursanoj partoprenis en la ekzamenoj skriba kaj parola, kaj sukcese trapasis ilin. Sinjorino Arko, estrino de Ĉina ILEI pretigis la ekzamenajn paperojn kaj prezidis la ekzamenojn.
  10. En la nuna tempo ni ekpreparis la baldaŭajn retajn kursojn pri Esperanto kaj budhismo, vintroferia kurso de Esperanto kaj ankaŭ novjara aktivado de Esperanto en Monahhejo Tiefosi.
  11. Ekde decembro ni aldonos novajn programerojn en nian retan radion kaj samtempe provos lanchi esperantan rettelevidon pri budhismo. Se ni sukcesos en la videa elsendado per interreto, ni tion faros konstante kiel nian retan televidon. Ni petas helpojn de samideanoj budhanaj kaj esperantistaj por la enhavo de niaj programeroj kaj ankaŭ ekonomia subteno por nia aktivado.

Paĝoj: 1 ... 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 [32] 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 ... 52