Aŭtoro Fadeno: Homaj suferoj laŭ budhana vidpunkto  (Legita 3587 fojojn)

0 anoj kaj 1 Gasto rigardas tiun ĉi fadenon.

Elsalutinta Miaohui

  • Semanto
  • Administanto
  • Honora membro
  • *****
  • Afiŝoj: 771
  • Karma: +0/-0
    • Vidi profilon
    • Budhana Retejo Esperantista
Homaj suferoj laŭ budhana vidpunkto
« je: januaro 12, 2013, 07:49:25 atm »


Pri mastro de la homa vivo
  Plej multaj homoj kredas, ke la homa vivo estas plena de suferoj. Ĝuste pro tio estiĝis religioj por trovi metodon sin liberigi el la suferoj.
  La esenco de budhismo estas kono pri homaj suferoj, kaŭzo de la suferoj, ebleco sin liberigi el la suferoj kaj metodoj por liberiĝo.
  Budho Ŝakjamunio instruis multon pri homaj suferoj per multaj manieroj. Laŭ plej ordinara maniero oni klasfikas la suferojn en jenajn ok specojn: sufero de naskiĝo, sufero de maljuniĝo, sufero de malsano, sufero de morto, sufero de avido al la neakireblaj aferoj, sufero pro forlaso de amataj aferoj, sufero de ne evitebleco al malamataj aferoj kaj sufero pro niaj kvin sensoj.
  La kaŭzo de ĉiuj niaj suferoj estas niaj antaŭaj fikondutoj el avido, malamo kaj malsaĝo. Tio similas al la semado fare de kamparanoj. Kion oni semas, tion ili rikoltos. Do ni mem estas mastro de nia sorto. Se oni damaĝis vivon de si mem kaj de aliaj vivestaĵoj, kaj ofte protektis bestojn en siaj antaŭaj vivoj, tiu kutime havas vivon longan kaj sanan en la nuna tempo. Se li estis malavara kaj ofte donis almozon por helpi al bezonantojn en siaj antaŭaj vivoj, tiu kutime estas bonhava kaj feliĉa en la nuna vivo. Sed kio okazos se ni ne havas vivon longan, sanan kaj bonhavan? Ni ja ne povas reveni al la pasintaj vivoj. Ne maltrankviliĝu pri tio. Kvankam vi ne povas reveni en la antaŭajn vivojn, tamen vi povas kapti la nunan ŝancon. Se vi ne havas sanan kaj bonhavan vivon, laŭeble donu almozon kaj protektu bestojn, tiel, vi akiros meriton por liberigi vin el la nunaj suferoj kaj estigi estontajn feliĉojn de longa kaj bonhava vivo. Do ni estas fieraj, ke kvankam ni ne povis aranĝi nian pasintecon, tamen ni povos ŝanĝi la nunan kaj aranĝi la estontan. Tio estas esenco de budhisma teorio pri kaŭzo kaj rezulto. Sed eble iu demandis: "Hieraŭ mi donacis grandan monon al malriĉulo, sed kial mi ankoraŭ ne ricevis rekompencon? Ĉu mi faris la bonan konduton vane?" Imagu pri la laboro de komparano, kiu semas printempe, terkulturas, sterkas kaj akvumas somere, kaj rikoltas aŭtune. Neniu povas rikolti tuj post la semado. Por komparanoj, la tempo inter la semado kaj rikoltado ankaŭ estas malsamaj laŭ la malsamaj specoj de semoj. Iuj plantoj donas frukton en la kuranta jaro, iuj en la sekva jaro, kaj eble iuj post multaj jaroj. Tio estas ankoraŭ sufiĉe mallonga tempo kompare kun nia sorto. se ni faras ion en tiu ĉi vivo, eble la rizulto okazos en tiu ĉi vivo, sekva vivo, aŭ eble eĉ post multaj vivoj. Kvankam la tempo por rezulto estas malcerta, tamen estas ne dubinda, ke ĉiuj semoj donos fruktojn malgraŭ longeco de la tempo.
  Do ni ĉiuj devas laŭeble korekti nian malbonan konduton, kaj laŭeble fari meriton en helpo al aliaj vivestaĵoj por ke ni havu pli da feliĉo en vivoj nuna kaj estontaj. Tamen, ĉu tio jam sufiĉas? Ne. La proceso de niaj naskiĝo kaj morto estas senfinaj kiel ringoj de ĉeno, kiuj ligis unu al la alia. Se finiĝas nia nuna vivo, ni daŭre havos alian. Kvankam ni ne certas, ĉu ni ankoraŭ havas homformon, tamen ni havos unu el la ses formoj: ĉielulo, demono, homo, besto, malsata fantomo, kaj infera vivestaĵo. Eble vi volas scii, ĉu ni havas metodon por rompi la proceson de naskiĝo kaj morto. La respondo estas certa. Por ĉesigi la sinĉesan proceson de naskiĝo kaj morto, oni devas ĉesi semadon de la kaŭzo, kiu venis el niaj avido, malamo kaj malsaĝo. Budhismo havas perfektajn metodojn por tio.
Per Budhismo por Esperanto;
Per Esperanto por Budhismo.