Aŭtoro Fadeno: 14. Iom da diroj de la Budho  (Legita 8748 fojojn)

0 anoj kaj 2 Gastoj rigardas tiun ĉi fadenon.

Elsalutinta Miaohui

  • Semanto
  • Administanto
  • Honora membro
  • *****
  • Afiŝoj: 771
  • Karma: +0/-0
    • Vidi profilon
    • Budhana Retejo Esperantista
14. Iom da diroj de la Budho
« je: aprilo 15, 2013, 10:54:40 ptm »
14. Iom da diroj de la Budho
  
  Saĝo estas purigita de virto kaj virto estas purigita de saĝo. Kie ekzistas unu el ili, ekzistas ĉiam la alia. Virta homo havas saĝon kaj saĝa homo havas virton. La kombinado de ambaŭ estas nomata la plej supera afero en la mondo. D.I,84
  
  La menso iras antaŭ ĉiuj aferoj, la menso regas ilin, kaj ili ĉiuj estas faritaj de la menso. Se homo parolas aŭ kondutas kun pura menso, feliĉo sekvos lin kiel ombro, kiu neniam forlasas. Dp. 2
  
  Oni rajtas nek kulpigi alian nek malestimi iun ajn ie ajn pro io ajn. Ne deziru suferon al la alia pro via kolero aŭ rivaleco. Sn.149
  
Same kiel granda oceano havas nur unu guston, kiu estas la gusto de salo, ankaŭ la Darmo havas nur unu guston, kiu estas la gusto de libereco. Ud.56

  Estas facile vidi la mankojn de aliaj homoj, sed malfacile vidi la proprajn mankojn. Kiam ni ventumas alies mankojn kiel grajnan ŝelon, ni kaŝas nian propran mankon kiel ĉasisto sin kaŝas en ŝirmejo. Incitiĝas nur tiuj, kiuj rigardas al alies mankoj. Iliaj negativecoj kreskas kaj fariĝas malfacile detrueblaj. Dp.252-3
  
  Oni povas fari multajn florkronojn el amaso da floroj. Same, naskiĝinta homo povas fari multe da bonaj kondutoj. Dp.53
  
  Kiam vi parolas al aliaj, vi povas paroli je tempo ĝusta aŭ malĝusta, laŭ la faktoj aŭ ne, ĝentile aŭ krude, al la punkto aŭ ne, kun menso plena de malamo aŭ amo. Vi devas trejni vin mem kiel tio: "Nia menso ne estos perversa, ni ne faros malbonan parolon, ni parolos kun bonkoreco kaj kompatemo, ni vivos kun menso libera de malamo sed plena de amo. Ni unue plenigos homon per amo kaj per li ekplenigos la tutan mondon per vasta, penetra kaj nemezurebla amo tute sen kolero kaj malamo." Jen kiel vi devas trejni vin. M.I,126
  
  Fojfoje ne okazas tio, kion oni pensas okazi, kaj okazas tio, kion oni ne pensas neniam okazi. La feliĉo de homoj ne dependas de iliaj atendoj. Ja.VI,43
  
  Oni povas rekoni saĝulon per tri aferoj. Kiuj tri? Li vidas sian proprajn kulpojn kiel ili estas. Vidinte ilin, li klopodas korekti ilin. Kiam la aliaj agnoskas siajn kulpojn, li pardonas ilin. A.I,103
  
  Ĉesu fari malbonon, lernu fari bonon kaj purigu la menson. Tio estas la instruo de Budhoj. Dp. 183
  
  Lernu tion de akvo. En montaj fendoj kaj abismoj laŭte ŝprucas rojoj. Sed grandaj riveroj fluas silente. Malplenaj objektoj faras bruon dum la plenaj objekoj ĉiam sin tenas kvietaj. La malsaĝulo similas al duonplena poto dum la saĝulo similas al profunda kvieta lageto.
Sn.720-1
 
  Se via menso estus plena de malamo eĉ se malica krimulo detranĉus viajn membrojn per dutenila segilo, vi ne estus praktikanto de mia instruo. M. I,126
  
  Se iu kultivas, plifortigas, ĉiam praktikas la mensan liberecon estigitan de amo, faris ĝin sian veturilon kaj bazon, faris ĝin pli forta kaj pli fortika, kaj funkciigas ĝin konvene, tiu ricevas benon en dek unu manieroj.Li dormas feliĉe, vekiĝas feliĉe, ne havas malbonajn sonĝojn, intimas al homoj, intimas al malhomoj, plaĉas al dioj kaj estas protektita for de fajro, veneno kaj armiloj. Li facile koncentriĝas, havas serenan mienon, mortas pace kaj renaskiĝas almenaŭ en ĉielo post morto. A.N, 342
  
  Se bonuloj kverelas, ili rapide repaciĝas kaj formas longdaŭran intimecon. Kiel senutila fendiĝinta aŭ rompiĝinta poto, nur malsaĝuloj ne serĉas repaciĝon. Kiu komprenas tion kaj konsideras tiun instruon, tiu faras laboron malfacilan kaj estas fidinda frato. Tiu, Kiu eltenas la mistraktadon de aliaj, tiu konvenas esti konsilanto. Ja. 111. 38
  
  Oni povas manĝi ĉion faritan kun amo, ĉu la manĝaĵo estas bongusta aŭ sengusta kaj multa aŭ malmulta. Fakte amo estas la plej supera gusto. Ja. 111, 145
  
  Se iu estas ĵaluza, egoisma aŭ malhonesta, tiu ne plaĉas al aliaj malgraŭ siaj elokventeco kaj bona aspekto. Sed la homo, kiuj jam forigis tiajn aferojn kaj liberiĝis de malamo, estas vere bela. Dp.262-3
  
  Homo, kiu ne sin bridis, disciplinis kaj kontentigis, ne kapablas bridi, disciplini kaj kontentigi aliajn. Sed tiu, kiu sin bridas, disciplinas kaj kontentigas, povas helpi aliajn fariĝi tiaj. M.I,45
  
  Kontenteco estas la plej granda riĉaĵo. Dp.227
  
  Se aliaj homoj kritikas min, la Darmon kaj la Samgon, vi ne rajtas koleriĝi kaj indigniĝi, ĉar tio nebuligos vian juĝon kaj vi ne scios la pravecon kaj malpravecon de ilia diro. Se aliaj tion faras, ekspliku al ili, kiel erara estas ilia kritikado, dirante, "Ĉi tio ne estas prava. Tio ne estas ĝusta. Tio ne estas nia konduto. Tio ne estas nia maniero." Same, se iu laŭdas min, la Darmon aŭ la Samgon, vi devas vin deteni de fiereco kaj aroganteco ĉar tio nebuligos vian juĝon, kaj vi ne scios ĉu ili diras prave aŭ ne. Se aliaj tion faras, ekspliku al ili dirante, "Ĉi tio estas prava. Tio estas ĝusta. Ĉi tio estas nia konduto. Tion vi trovos en ni." D.I,3
  
  Se vortoj havas la kvin ecojn, ili estas ne malbone parolitaj, sed bone parolitaj kaj laŭdindaj por la saĝuloj. Kiuj kvin? Ili estas parolitaj je ĝusta tempo; ili estas veraj; ili estas parolitaj kun ĝentileco; ili trafas la punkton kaj ili estas parolitaj kun amo. A,III,243
  

  Kiel profunda lago estas klara kaj kvieta, la saĝuloj fariĝas tute pacaj kiam ili aŭdas la instruojn. Dp. 82
  
  Ne iru pro revelacio, pro tradicio, pro onidiro, pro la diro de verkoj, pro logika rezonado, pro indukto, pro supozita aŭtoritato de la instruisto aŭ pro la penso "Li estas mia instruisto." Sed kam vi mem scias, ke la afero estas bona, admirinda, laŭdita de la saĝuloj, kaj se la promeso kaj praktiko de la afero kondukas al vi profiton kaj feliĉon, tiam vi devas praktiki ĝin. A.1, 190
  
  Foje, la Budho diris al kelkaj monaĥoj, kiuj kverelas: Se bestoj povas esti afablaj, ĝentilaj kaj respektemaj unu al aliaj, vi devas esti tiaj. Vin. 11,162
  
  Estas iomete grave perdi ion kiel riĉaĵon, sed estas terura afero perdi saĝon. Estas iomete grave gajni ion kiel riĉaĵon, sed estas mirinda afero gajni saĝon. A.I,15
  
  Se distriĝemulo recitas la sanktajn tekstojn sed ne praktikas tion, kion ili diras, ili similas al paŝtisto kalkulanta nur alies bovojn kaj ne ĝuos la profiton de la sankta vivo. Dp.19
  
  Ĝuste kiel patrino protektas sian solinfanon eĉ malgraŭ la risko de sia propra vivo, oni devas havi senliman amon al ĉiuj vivestaĵoj en la mondo. Sn. 149
  
  Homo, kiu volas admoni alian, devas tiel pensi unue: "Ĉu mi estas tiu, kiu tute praktikas purigadon en la korpo kaj parolo? Ĉu mi havas tiujn kvalitojn en mi nun?" Se li ne havas tiujn kvalitojn, sendube iuj diras: "Lasu! Kial vi ne tute praktikas purigadon en korpo kaj parolo unue?" Tiu, kiu volas admoni alian, devas tiel pensi unue: "Ĉu mi mem liberiĝis de malbona volo kaj disvolvis mian amon al aliaj? Ĉu mi havas tiun kvaliton en mi nun?" Se li ne havas tiun kvaliton, sendube iuj diras, "Lasu! Kial vi ne praktikas amon per vi mem?" A. V,79
  La Darmo protektas tiujn, kiuj praktikas ĝin, kiel granda ombrelo protektas en pluvo. Ja.IV,55
  
  Kiu ajn praktikas justecon matene, tagmeze aŭ nokte, li havos feliĉajn matenon, tagmezon kaj nokton. A.I,294
  
  Se iu insultas vin, batas vin, ĵetas ŝtonojn al vi aŭ trafas vin per bastono aŭ glavo, vi devas pensi rezigninte ĉiujn mondajn dezirojn kaj konsiderojn, "Mia koro ne incitiĝos. Mi ne parolos malicajn vortojn. Mi ne sentos koleron, sed tenos bonkorecon kaj kompatemon por ĉiuj vivestaĵoj." Vi devas tiel pensi. M.I,126
  
  Irigaciistoj kondukas akvon; sagfaristoj kurbigas sagstangojn; lignaĵistoj formigas lignaĵon, sed la saĝuloj muldas sin mem. Dp. 80
  
  La Budho demandis Anurudon, kiel li povas vivi harmonie kun siaj kamaradoj. Li respondis: 'Mi ĉiam konsideras, kia feliĉo estas kaj kiel vera feliĉo estas, ke mi vivas kun tiaj kamaradoj en la spirita vivo. Mi pensas, parolas kaj kondutas al ili kun amo ambaŭ publike kaj private. Mi ĉiam konsideras, ke mi devas rezigni miajn proprajn dezirojn kaj konsenti, kion ili volas, kaj poste mi faros tion. Tiel ni estas multaj korpe sed unu en menso.' M111,156
  
Rigardu konflikton kiel danĝeron kaj harmonion kiel pacon, restu en unueco kaj bonkoreco. Tio estas la instruo de la Budhoj. Cp.3,15,13

  En batalo oni belonas heroon por doni klaran instruon kaj bezonas amikon por dividi manĝaĵon kaj trinkaĵon. Sed en vera bezono ili volas la konsilon de la saĝulo. Ja.1,387
  
  Ekzistas kvar specaj homoj en la mondo. Kiuj kvar? Tiuj, kiuj zorgas nek pri sia bonfarto nek pri alies bonfarto; tiuj, kiuj zorgas pri alies bonfarto sed ne pri sia propra bonfarto; tiuj, kiuj zorgas pri sia propra bonfarto sed ne pri alies bonfarto, kaj tiuj, kiuj zorgas ambaŭ pri sia propra bonfarto kaj pri alies bonfarto... El tiuj kvar specaj homoj la plej bonaj, ĉefaj kaj alte superaj estas tiuj, kiuj zorgas pri sia propra bonfarto kaj ankaŭ pri alies bonfarto. A.II,94
  
  Kiam iu fariĝas monaĥo (aŭ disĉiplo) pro kredo je mi, ili prenas min kiel sian estron, helpanton kaj gvidenton. Kaj tiuj homoj sekvas mian ekzemplon. M.1,16
  
  Se vi rifuĝas en la Budho, la Darmo kaj la Samgo, vi liberiĝos de timo kaj tremado. S.I, 220
  
  Estas bone fariĝi kapabla domposedanto, dividi sian manĝaĵon, esti modesta pri sia riĉeco kaj ne esti malĝoja se la afero malprosperas. Ja.111,466
  
  Konkeru malamon per amo, malbonon per bono, avarecon per malavaro kaj mensogojn per vero. Dp. 223
  
  Estas ses aferoj, kiuj stimulas amon kaj respekton, helpon kaj konsenton, harmonion kaj unuecon. Kiuj ses? Kiam iu kondutas kun amo al siaj kamaradoj en la spirita vivo ambaŭ publike kaj private; kiam iu parolas kun amo al ili ambaŭ publike aŭ private; kiam iu pensas kun amo pri ili ambaŭ publike aŭ private; kiam iu dividas senretene kun ili kion ajn ĵus akiritan, eĉ se estas nur manĝaĵo en la bovlo; kiam iu posedas virtojn, kiuj estas perfektaj, nerompigintaj kaj donas liberecon, laŭditaj de la saĝuloj kaj kondutas al koncentriĝo; kiam iu posedas kun siaj kamaradoj en la sankta vivo ambaŭ publike kaj private la komprenon, kiu estas nobla, gvidas al libereco kaj kondukas al tuta detruo de suferado; tiam estos amo kaj respekto, helpo kaj konsento, harmonio kaj unueco. M. 1,322
  
  Kiuj amas la noblan Darmon, kaj sin tenas puraj en parolo, penso kaj konduto, tiuj estas ĉiam pacaj, ĝentilaj, koncentritaj kaj trankvilaj. Ili dece iras tra la mondo. Ja. 111,442
  
  Homoj, kies pensoj, paroloj kaj kondutoj estas bonaj, estas siaj propraj amikoj. Eĉ se ili diras, "Ni ne zorgas pri ni mem." Ili ankoraŭ estas siaj propraj amikoj. Kial? Ĉar ili faras por si tion, kion amiko faras por ili. S.i, 71
  
  Ne subtaksu bonecon dirante, "Mi ne povas esti tia." Konstantaj akvogutoj povas plenigi poton kaj la saĝo same iom kaj iom plenigas ilin per boneco. Dp. 122
  
  Iam iu monaĥo suferis de disenterio kaj kuŝis tie, kie li falis en sian ekskrementon. La Sinjoro kaj Anando vizitis la loĝejojn kaj venis al la loko, kie estis la malsana monaĥo. La Sinjoro demandis lin: "Monaĥo, kio okazis al vi?"
  "Mi suferas de disenterio, Sinjoro."
  "Ĉu neniu prizorgas vin?"
  "Neniu, Sinjoro."
  "Kial aliaj monaĥoj ne prizorgas vin?"
  "Ĉar mi ne helpas al ili."
  Tiam la Sinjoro diris al Anando: "Iru kaj alportu akvon. Ni lavos tiun ĉi monaĥon." Do Anando alportis akvon, kaj la Sinjoro verŝis akvon dum Anando lavis la tutan korpon de la monaĥo. Poste la Sinjoro kaj Anando tenis la kapon kaj piedojn de la monaĥo kaj portis lin sur la liton. Fine la Sinjoro kunvenigis la monaĥojn kaj demandis ilin: "Kial vi ne prizorgas la malsanan monaĥon?"
  "Ĉar li estas senutila al ni."
  "Monaĥoj, vi havas nek patron nek patrinon por prizorgi vin. Se vi ne reciproke prizorgas unu la aliajn, kiu prizorgas vin? Kiu volas flegi min, flegu la malsanulon." Vin. IV,301
  
  Tiu, kiu volontas rezigni riĉaĵon por savi membron kaj dediĉi membron por savi vivon, devas esti preta por rezigni riĉaĵon, membron, vivon kaj ĉion por la Vero. Ja. V,500
  
  Oni eltenas krudajn vortojn de fortuloj pro timo kaj eltenas tiajn vortojn de samrangulo por eviti argumentojn. Sed pacience elteni krudecon de subulo estas vera pacienco. Do diru la bonon. Sed kiel oni distingu laŭ ekstera formo, kiu estas pli alta, pli malalta ol li aŭ egala al li? Fakte iam malplaĉo sin kaŝas malantaŭ boneco. Do estu pacienca al ĉiu ajn, kiu parolas. Ja. V,141-2
  La donaco de vero superas ĉiujn aliajn donacojn. Dp. 354

  Oni estu plezura kaj ĝoja pro gajno de aliaj kiel ili plezuras kaj ĝojas pro gajno de aliaj. S. 11,198
  
  Mi jam proklamis la Darmon sen ajna ideo de kaŝa aŭ malkaŝa instruo. Mi ne havas fermitan pugnon de instruisto, kiu tenas ion post si. D. 11,100
  
  La Darmo kaj disciplino estu via instruisto post mia forpaso. D.11,154
  
  Mi ne traktos vin kiel potisto traktas malsekan koton. Ripete detenante, mi parolos al vi senĉese admonante. La forta koro eltenos la provon. M.111,118
  
  Estas bone pensi de tempo al tempo pri via propraj mankoj. Estas bone pensi de tempo al tempo pri alies mankoj. Estas bone pensi de tempo al tempo pri viaj propraj virtoj. Estas bone pensi de tempo al tempo pri alies virtoj. A.V, 159

  Kun respekto kaj zorgemo la ĉagrenulon helpas La saĝulo, kiu estas dankema kaj dankoplena, aminda amiko kun firma dediĉemo. Tia ago estas ĝuste nomata "bono”. Ja. V,146
  
  Tiuj, kiuj faras bonon, ĝojas nun kaj poste, ili ĝojas ambaŭ nun kaj poste. Ili ĝojas kaj feliĉas kiam ili pensas pri siaj propraj bonaj kondutoj. Dp. 16
  
  Rezignu eraron. Tio estas farebla. Mi ne postulus vin tiel agi se tio estus ne farebla. Sed tio estas farebla, do mi diras, "Rezignu eraron." Mi ne postulus vin tiel agi se rezigni eraron kondukus al vi perdon aŭ malĝojon. Sed tio estos bono kaj feliĉo por vi, do mi diras, "Rezignu eraron." Nutru la bonon. Tio estas farebla. Mi ne postulus vin tiel agi se tio estus ne farebla. Sed tio estas farebla do mi diras, "Nutru la bonon." Se nutri la bonon kondukus al vi perdon aŭ malĝojon, mi ne postulus vin tiel agi. Sed tio pliigos viajn bonon kaj feliĉon, do mi diras, "Nutru la bonon." A.I,58
  
  Ĉiuj tremas je puno kaj vivo estas kara al ĉiuj. Do starigu vin en la pozicioj de aliaj, nek mortigu nek lasu mortigon. Dp. 130
  
  Oni ne rajtas rompi branĉon de la arbo, en kies ombro li sidas aŭ kuŝas, ĉar li estus faranto de malbono kaj perfidulo de amiko se li tion farus. Pv.21,5
  
  Menso estas brila sed makulita de malpuraĵo veninta el nenio. Seninstruitaj ordinaraj homoj ne komprenas tion, do ne estas mensa disvolviĝo por ili. Menso estas brila kaj la malpuraĵo veninta el nenio povas puriĝi. Kleritaj sanktaj disĉiploj komprenas tion kaj estas mensa disvolviĝo por ili. A. 1,10
  
  La ĉielo kaj la tero estas tre malproksimaj kaj tiu ĉi bordo de oceano estas tre malproksima de la alia. Sed oni diras, ke la Darmo de bono estas eĉ pli malproksimaj de la darmo de malbono. Ja.V,483
  
  La bono brilas de malproksimo kiel la Himalajoj. La malbono estas malluma kiel sago pafita en la nokton. Dp. 304
  
  La Sinjoro diris: "Kiel vi pensas pri tio? Kio estas la celo de spegulo?"
  "Ĝi estas por celo de reflekto," respondis Rahulo.
  Tiam la Sinjoro diris: "Tiel, konduto devas esti farita per korpo, parolo aŭ menso nur post zorgema konsidero." M.I, 415
  
  Fleksiĝu kiel pafarko kaj estu fleksebla kiel bambuo, tiam vi malakordos al neniu. Ja. VI,295
  
  Same kiel Rivero Gango fluas, inklinas kaj celas al la oriento, tiu, kiu praktikas kaj disvolvas la Noblan Okeran Vojon fluas, inklinas, kaj celas al Nirvano. S.V. 40
  
Vere, bonulo estas dankema kaj dankoplena. Vin. IV,55
  
  Tiuj, kiuj senĉese pensas, "Li insultis min!" "Li batis min!" "Li subpremis min!" "Li prirabis min!", neniam forigas sian malamon. Sed la rezigninto de tiaj pensoj povas fari tion. En tiu ĉi mondo malamo neniam estas forigebla per pli da malamo. Estas amo, kiu forigas malamon. Tio estas eterna vero. Dp. 3-5
  
  Por virtaj homoj ĉiu tago estas speciala kaj ĉiu tago estas sankta. M.1,39
  
  Eĉ se bone ornamita, se iu estas paca, sindetena, persista al la sankta vivo kaj nemalutila al ĉiuj vivestaĵoj, li estas vera asketo, vera pastro kaj vera monaĥo. Dhp.142
  
  Ne estu juĝanto de aliaj, ne juĝu aliajn. Kiu ajn juĝanta aliajn fosas kavon por si mem. A. 111,350
    
  La hurlo de ŝakalo kaj kantoj de birdoj estas facile kompreneblaj. Sed estas vere malfacile interpreti kion homoj diras. Eble vi pensas, "Li estas mia parenco, mia amiko, mia vera kararado" ĉar antaŭe li faris vin feliĉa, sed nun eble li estas malamiko. Kiam ni amas iujn, ili estas ĉiam proksimaj, dum tiuj, kiuj amas nin, ne ĉiam estas en malproksimo. La fidelaj amikoj restas ankoraŭ fidelaj malgraŭ ke vin apartigis oceanoj. La homo kun malvirta koro estas ankoraŭ malvirta kvankam li jam trapasis la maron. Ja. IV,218
  
  Estu insulo al vi mem, estu via propra rifuĝo, prenu neniun alian kiel vian rifuĝon, prenu Darmon kiel viajn insulon kaj rifuĝon. D.1,100
  
  'Nun monaĥoj, mi diras al vi, ĉiuj aferoj estiĝintaj laŭ kondiĉoj estas efemeraj. Strebu kun konscio.' Tio estas la lastaj vortoj de la Budho.D. 11,156
« Lasta redakto: aprilo 13, 2017, 02:47:34 ptm de Miaohui »
Per Budhismo por Esperanto;
Per Esperanto por Budhismo.